Kur’ân-ı Kerîm’de, “ana-babaya saygı gösterilmesi” emredilen bir çok âyet-i kerîmede anne, öncelik verilerek zikredilmiştir. Bu öncelik, annenin babadan daha saygıdeğer olduğuna dikkati çekmektedir. bu konuda ölçü olarak anne babaya “öf” bile denmemesi gerektiğini hatırlatmıştır. Hatta anne ve baba, çocuklarının inancını paylaşmayıp, iman etmeyi kabul etmeseler dahi, müminler onlara karşı merhametli ve saygılı tavırlarını değiştirmezler. Dine muhalif olan tavsiyelerinde onlara uymaları söz konusu değildir, ancak bu onlara karşı duydukları saygıyı olumsuz anlamda etkilemezBiz insana, anne ve babasına (karşı) güzelliği (ilke edinmesini) tavsiye ettik. Eğer onlar, hakkında bilgin olmayan şeyle bana ortak koşman için sana karşı çaba harcayacak olurlarsa, bu durumda, onlara itaat etme. Dönüşünüz banadır. Artık yaptıklarınızı size haber vereceğim. (Ankebut Suresi 8)Bir gün Rasûlullâh (s.a.v.) Efendimiz’e bir kimse geldi ve: “Benim kendisine hizmet ve ülfet etmeme, insanlar içinde en lâyık ve en çok hakkı olan kimdir?” diye sordu. Rasûlullâh (s.a.v.): “Anandır.” buyurdular. O zât: “Sonra kimdir?” dedi. Rasûlullâh(s.a.v.) yine: “Anandır.” buyurdular. O zât tekrar: “Sonra kimdir?” deyince, Rasûlullâh (s.a.v.) Efendimiz tekrar: “Anandır.” buyurdular. O zât yine: “Sonra kimdir?” diye sorunca Rasûlullâh (s.a.v.) bu sefer: “Babandır.” karşılığını verdiler. Bu hadîs-i şerîf de, annenin evlâd üzerinde babaya nisbetle üç misli iyilik ve ihsân hakkı olduğunu açıkça ifâde eder. Veysel Karanî Hazretleri ihtiyâr, âmâ ve hasta annesine hizmeti sebebiyle, her ne kadar Peygamber (s.a.v.) Efendimiz’i göremediyse de O’nun eşsiz lutuf ve ihsânlarına nâil olmuştur. İslâm hukûkuna göre, bir kişinin, ana ve babasından yalnız birisinin nafakasını sağlamaya gücü yetse, annesinin nafakasına öncelik tanınır. Evlâd üzerinde elbette babanın da hakları vardır. Çocuğunun ihtiyaçlarının karşılanmasında büyük fedâkârlıkları bulunmaktadır. Doğumda annenin karşılaştığı sıkıntılara o da ortak olmuştur. Hadîs-i şerîfte, babanın evlâdı üzerindeki hakları şöyle açıklanmıştır: “Hiçbir evlâd babasının hakkını ödeyemez. Ancak; babasını köle olarak bulur, satın alır ve âzâd ederse, bu durum müstesnâdır.” Muhammed Bahâeddîn Nakşibend (k.s.) Hazretleri, bir vasiyetinde şöyle buyurur: “Benim kabrimi ziyâret etmek isteyenler, evvelâ annemin kabrini ziyâret etsinler, sonra da benimkini..”(cc) annemlerimizi Kadınların en üstü olan Hz. Fatima-tül Zehra anamıza komşu yapar inşallah…