bir zatın hikaesi

ALINTIDIR. Anlatıldığına göre adamın biri,sahibi belli olmayan harap terk edilmiş bir eve yerleşerek oturur.Gece olunca evin içinde şiddetli gürültü ve sarsıntı ile uyanır.Güçlü ve korkunç birinin kendisine doğru yaklaştığını görerek şöyle anlatmıştır: Bu sırada çok ürkmüş ve korkmuştum,bir ilham sonucu Ayetül kürsi aklıma geldi,okumaya başladım,karşımdaki hayalette yerinde durarak okuduklarımı kelime kelime tekrarlıyordu.Bu ayetin (Ve hüvel aliyyül azim ) son cümlesini okuyunca,karşımdaki korkunç kişi bu cümleyi tekrarlamadı,birkaç kez bu cümleyi tekrarladığımda,gözden kayıp oldu.Bütün gece kendisini görmedim.Sabah olunca evi dolaştım,o zatın durduğu yerde bir yığın kül gördüm.Hayrete düşmüştüm.Bu olayı yakın dostlarımdan olan salih bir zata anlattım,bu zat bana şöyle demişti-gece gördüğün kimse sana zarar verecek ifritten başka bir şey değildir,sana ilham edilen Ayetle onu yakıp kül ettin demişti.Ben bu salih şeyhin tavsiyesi üzerine bu Ayeti kendime vird yapıp gece gündüz okumaya başladım.Böylece bu Ayetin azametli hayır ve bereketini görmüş oldum,diye anlatmıştır. Bakara süresinin 255 ayeti olan Ayetel kürsidir ve ifriti kül eden son ayet satırları şudur- ….vela yeüdühü hifzuhüma ve hüvel aliyyil azim. NOT: bunu hikâyesiyle aktarmak istememin nedeni,ayetin gücünü ortaya koyabilmek içindir.Bu son satırı 3.kez tekrarlandığında ifriti kül edermiş.