Çocuklarin oyun oynarken davranışlarını izlediniz mi hiç?
Ayni yetişkinler gibi onlar da farkli kişiliklere sahiptir kimi sessiz, kimi istedigini yaptirmak icin surekli ağlayan, kimi hırçın, kimi sevgi dolu uyumlu, kimi “hep benim dediğim olsun yoksa oynamam” diyen….
Hayatinizdaki insanlarin davranislarini izlediniz mi hiç?
Sürekli ağlayan sızlayan insanlar vardır olmadı, yakısmadı, yapmadı,
gelmedi… hep 3.tekil sahıslara yüklerler hayatı sızlanıp dururlar…
Insanlar vardir; surekli konusurlar; onun hakinda, bunun hakkında,
patronun hakkinda, esinin hakkında konusurlar konusurlar…Cözüm aramazlar da hep konuşurlar sonra bir bakarsın hakkında konuştukları kişinin en
yakınında dururlar sanki hiç bir şey yokmuş gibi…
Insanlar vardir; ben istiyorum,banane, canim nasil isterse, sanane, ben
böyleyim diyerek hayatı hem kendileri hem çevresindekiler için zorlaştıran
bencil insanlar…Ve bu bencil insanlarin yaninda hep fedakar,dengeli,
hoşgörülü olanlar vardır..
Bencil insanlar kendileri de cok mutlu degildirler aslinda hep daha
fazlasini isterler kucuk seylerle mutlu olamazlar, sevdiklerini bile
severken incitirler, yari yolda birakirlar , kendilerini de sevdiklerini de
-mecbur- sevenlerini de kahrederler..
İşin kötüdü acaba ben de böyle miyim diyemeyiz bir türlü.”Yok canim ne
alakasi var ben bencil biri degilim” diye gecer icimizden..
Ama öyleyiz iste nasıl herkes ayni renk değilse koyudan açığa herkesin
icinde biraz vardir bencillik…Simsiyah olanlardan korkarim ben en cok.*Kullanirlar insanlari, bir bakarsin ki orta yerde oylece kalmissin
arkanda ise kimse yok…
Simsiyah bencil olanlardan kacarim ben cok zarar verirler hem de
cok.Huzurunuzu yok ederler, askinizi, cocuklugunuzu…Zamanin en guzelini
çalarlar sizden gözyaslarınızla..
Ya kaçamazsak? Sessizlik care olur artık, yaralar acımaz.Coğu zaman bir
kötülük çıkıverir içinizden hiç istemeden birilerini siz de yaralarsınız..
Miras mıdır bencil olmak, yaşamın zamanla yaratığı katkısı mıdır yoksa
cocukluk döneminin kötü bir hatırası mıdır bilinmez..
*Her güzelligi mahvedebilen, her iyiliğin icine kötülük katabilen,
sömüren, sinirlendiren, hastalandiran, aşksiz bırakan, sevgisiz coğalan
yine de azalmayan bencil insanlari izlediniz mi hiç?
Onlara dur bakalım dediniz mi?Yoksa sessizlik çaredir mi dediniz?
Delikanlılık öldü mü ? dediniz mi siz o insanlara, tek başına karşı
durdunuz mu sonucu ne olursa olsun…
Yoksa sen boyleysen ben de böyleyim iste diyerek bu hastaliğa siz de mi
tutuldunuz, yoksa siz de mi bencil oldunuz?
İyiler hep kazanamaz…
Ama olsun yine de kalan son kahramanlara….
Hep sevgiyle…
BU GÜRÜLTÜ NEDEN? SESSİZCE SEVMEK VE YARATMAK VARKEN….
Özdemir Asaf
***
Bencil insan kendisinden başkasını göremez, çünkü gözlerinin önünde gurur perdesi vardır. Eğer ona hakikati görecek bir göz bağışlasalardı hiç kimseyi kendinden aciz göremezdi.
Şeyh Sadi
İnsanların ruhlarından söküp atacakları yalnız iki şey vardır: Bencillik ve imansızlık.
EPUKUROS