“İsraf” kelimesinin lügat anlamı: ‘Bir şeyi tutumsuzca harcama, onu bir kısmı boşa gidecek, heba olacak biçimde kullanma’ demektir. “İsraf” ve “savurganlık” eş anlamlı kelimelerdir. İlki, eski dilde kullanılmaktadır. Savurganlığın gündelik hayatımızda girmediği alan yok gibidir. Soyut kavramlarda bile yerini alır. Örneğin, ‘zamanı israf etmek’ gibi. Kuran, insanların istifadesine sunulan maddi ve manevi nimetlerin paylaşımında savurganlıktan kaçınılmasını emreder. Allah Resulü Hz. Muhammed bir Hadis-i şeriflerinde: “Yiyip için, giyinin ve tasadduk edin. Fakat, israf ve kibirden sakının” diyerek savurganlığın önüne set çekilmesi için uyarıda bulunmuştur.İsraf kavramı üzerine sathi bir şekilde eğildiğimizde, ortada olan sebepleri görebiliriz. Ancak, asıl önemli olan etmen, birçok ibadet türünde olduğu gibi BEYİN dir. Zamanı boşa harcamak, havai işlerle uğraş vermek, vücuda haddinden fazla gıda alımına sebep olmak, beyni atıl bir halde bırakmaktan ötürü israf etmek anlamına gelmektedir. Dikkâtinizi çekti mi bilemiyorum! Hadisi şerifte israf, “kibir” kelimesi ile birlikte anılmış. Bunun anlamı, iki duygunun birleşerek yeni bir karakter canlandırma yapması demektir. Hz. Muhammed, böyle hallerin insanı abartılı durumlara ittiğini düşünüyor olmalı ki, bunları söylüyor.Ayrıca, bu türden bir fonksiyon da beşeri açıdan israf sayılmalıdır.Bence, en çarpıcı anlamı budur.a.f.yüksel..
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.