Allahu Teâlâ, kalbimizin karar verdiği ve tercih ettiği şeyi bir gün önümüze eylem olarak çıkarır. Cenab-ı Hak, kulun kalbinde sakladığı niyete göre tecelli eder.
Her amel niyetle başlar. Niyete göre sonuçlanır.
İnsanlar dış görüntüye (zahir), Yüce Allah ise içimizden geçirdiklerimize (kalp-gönül-batın) bakar.
Sahabeden Şeddâd b. El- Hâd (ra) anlatır:
Bedevi bir adam Rasulullah Efendimizin (sav) yanına geldi, iman etti ve ona tabi oldu. Sonra Rasulullah Efendimize (sav) şunu söyledi:
-Sizinle hicret etmek istiyorum!
Efendimiz (sav) de onu Ashabtan birisine gönderdi ve yardımcı olmasını istedi. Derken bir savaş patlak verdi. Rasulullah (sav) bu savaşta bir miktar ganimet ele geçirdi. Onu savaşa katılanlar arasında taksim etti. Bir miktar ganimeti de bu bedevi için ayırdı ve payını kendisine vermesi için ashaptan birisine teslim etti.
Payı teslim alan zat askerin gerisinden geliyor, yolda düşen ve kalanları gözetiyordu. Orduya yetişince ganimet payını sahibine teslim etti. O kişi:
-Bu nedir? Diye sordu.
-Ganimet payı, Rasulullah (sav) senin için ayırdı!..
Adam payını eline alarak Rasulullah (sav) in yanına geldi:
-Bu nedir, ey Allah’ın Rasûlü? Diye sordu.
Efendimiz (sav):
-Senin için ayırdım, buyurdu. Adam:
-Ben sana böyle dünya malı için iman edip tabi olmadım. Ben sadece seninle cihat ederken şu boğazıma bir ok atılıp saplansın ve öyleye ölüp Cennete gideyim diye tabi oldum!.. dedi.
Bunu üzerine Rasulullah (sav):
-Eğer Allah’a karşı bu niyetinde samimi isen, seni tasdik eder ve yalancı çıkarmaz buyurdu.
Bir müddet sonra ordu düşmanla tekrar savaşa girdi. Savaştan sonra adam elde taşınarak Rasulullah (sav) in yanına getirildi. Hakikaten tam işaret yerinden boğazına bir ok saplanmış ve şehit olmuştu.
Rasulullah (sav) onu görünce:
-Bu o adam mıdır? Diye sordu.
-Evet dediler. Efendimiz (sav):
-Allah’a karşı niyetinde samimi oldu, Allah da onu haklı çıkardı! Buyurdu.
Sonra onu kendi cüppesiyle kefenledi. Cemaatin önüne koydu, cenaze namazını kıldı. Namaz kılarken dua esnasında şu Niyazi işitiliyordu:
-Allah’ım! Bu senin kulundur. Senin yolunda hicret edip şehit oldu. Ben de bu kulun şahidiyim.
*********
Yaptığımız bir işin şekil olarak ibadet, hizmet, cihat, ilim, zikir, fikir, başkalarına iyilik ve ihsan olması yeterli değildir. Bütün bunlar güzel işlerdir ama neticelerinin de güzel olması ve âhirette fayda vermesi için hepsinde Allah’ın rızası aranmalıdır.
Aksi halde bize göre, şehit, âlim ve cömert olan biri, ilahi huzurda kınanıp ateşe sevk edilenlerden olabilir. Nitekim Rasulullah (sav) Efendimiz şöyle buyurmuştur:
“Kıyamet günü hesaba çekileceklerin ilki, savaşta öldürülen kimsedir. O hesap için ilâhi huzura getirilir. Allah-u Teâlâ’nın dünyada iken kendisine verdiği nimetleri hatırlatılır. O da hepsini tanıyıp itiraf eder. Allah-u Teâlâ:
-Onlarla ne yaptın? Diye sorar. Kul:
– Senin yolunda savaştım, nihayet şehit düştüm, der. Allah-u Teâlâ:
– Yalan söyledin, sen benim rızam için değil, sana kahraman desinler, diye savaştın nitekim öyle dendi, der.
Sonra emredilir, o kişi yüzüstü sürünerek Cehenneme atılır.
İlk hesaba çekileceklerden diğeri ise ilim öğrenen, onu başkalarına öğreten ve Kur’ an okuyan kimsedir. Allah-u Teâlâ ona da verdiği nimetleri tek tek hatırlatır, o da hepsini kabul ve itiraf eder. Sonra Allah-u Teâlâ:
-O ilminle ne yaptın? Diye sorar. Kul:
-Senin için ilim öğrendim, onu başkalarına öğrettim ve senin rızan için Kur’an okudum, diye cevap verir.
O zaman Allah-u Teâlâ:
-Yalan söyledin, sana âlim densin diye ilim öğrendin; iyi Kur’an okuyor, desinler diye Kur’an okudun. Nitekim öyle de dendi, der.
Sonra emredilir, o kişi de yüzüstü sürünerek Cehenneme atılır.
Kıyamet günü ilk olarak hesaba çekileceklerden bir diğeri ise, Allah-u Teâlâ’nın kendisine her türlü mal ve mülk vererek genişlik sağladığı bir kimsedir. Bu da ilahi huzura getirilir. Allah-u Teâlâ kendisine verdiği bütün nimetleri tek tek hatırlatır. O da hepsini tanır ve kabul eder. Sonra Allah-u Teâlâ:
-Sana verdiğim şeylerle ne yaptın? Diye sorar. Kul:
-Ya Rabbi! Sevdiğin hiçbir hayır yolu bırakmadım, hepsinde senin için infak ettim, diye cevap verir. Allah-u Teâlâ:
-Yalan söyledin, sana cömert desinler diye bu harcamaları yaptın. Nitekim dendi de, buyurur.
Sonra emredilir, o kişi de yüzüstü sürünerek Cehenneme atılır.”
Ebedi saadete sebep olacak bir işi, fani hedeflere heba etmek ne kadar acıdır!