Yetim Çocuk

Muhammed senin baban, Ayşe annen, Fatma ablan, Ali ağabeyin, Hasan Hüseyin kardeşlerin olsun ister misin?Sevgili Peygamberimiz bir bayram sabahı evden çıkıp Baki Kabristanlığına doğru giderken, duvar kenarında gülüp oynayan bir gurup çocuğun yanında, saçı başı dağılmış oturup ağlayan bir çocuk görmüştü. Hemen ağlayan çocuğa doğru yöneldi ve önünde eğilerek onunla konuşmaya başladı. Ağlayan çocuğa: ”Bak yavrum bugün bayram. Arkadaşların ne güzel gülüp oynuyorken sen neden ağlıyorsun?” diye sormuştu. Çocukta: O’nun Peygamber olduğunu bilmeden: “Amca onların anne babaları var, benimse babam Peygamberle katıldığı bir savaşta şehit oldu. Annem başka birisiyle evlendi benim kimsem yok ki” diyerek kimsesizliğini ve bu yüzden gönlünün burukluğunu Peygamberimize ifade etmişti. Yetim ve kimsesizlere karşı çok hassas olan sevgili Peygamberimiz bunun üzerine çocuğun elinden tutarak kaldırdı ve “Bak yavrum Muhammed senin baban, Ayşe annen, Fatma ablan, Ali ağabeyin, Hasan Hüseyin kardeşlerin olsun ister misin?” deyince, çocuk O’nun Peygamber olduğunu anlamış ve İsterim ya Rasulallah cevabını vermişti. Bunun üzerine Sevgili Peygamberimiz elinden tutarak çocuğu evine götürmüştü ve hanımına: “Ya Ayşe bu bir şehit evladıdır. Biraz önce ağlarken gördüm. Bunun karnını doyur, saçını başını yıka tara olanlardan bir şeyler giydir bu çocuğa” demiş ve Hz. Ayşe validemiz de gerekeni yapmıştı. Biraz önce ağlayan bu çocuk gülerek arkadaşlarının yanına koşmuştu. Arkadaşları çocuktaki bu değişime şaşırmışlar ve “biraz önce ağlıyordun şimdi niye gülüyorsun?” diyerek çocuktaki bu değişimin sebebini sormuşlardı Çocukta:” Biraz önce babam yoktu ama şimdi Muhammed benim babam, Ayşe annem Fatma ablam, Ali ağabeyim, Hasan Hüseyin kardeşlerim oldu artık kimsesiz değilim” diyerek mutluluğunu ifade etmişti. Bunun üzerine çocuklar: “Keşke bizim babamızda şehit olsaydı, bizde senin gibi olsaydık” diyerek çocuğa heveslenmişlerdir.