Merhaba eşimden ayrılalı 4 yıl oldu. 32 yaşında nispeten modern kariyerli güzel bir bayanım. İnsanlar genelde 25 falan gösterdiğimi düşünüyor. benimle tanışmak isteyenler başta hayran hayran geliyor. Ben dürüstçe en başından daha önce bir evlilik yaptığımı söylüyorum.Bunu açıkca kimse söylemedi ama bence boşanmış bir bayan olduğumu düşününce insanlar niyet değiştiriyor. Ben artık gerçekten çok yoruldum. Denemelerim görüşmelerim oldu ama ya ben ısınamadım ya da ısındıklarım hep bana beni incitecek şeyler söyleyip gittiler. Tecrübem dolayısıyla daha ılımlı nazik olumlu davranıyorum ama en sonuncu görüştüğüm kişinin ilgisi bile daha sonradan azaldı ve ben ayrıldım. Daha sonra neden değiştiğini sorduğumda kendinden nefret ettirdin dedi bana ki gerçekten daha önce yaptığım asiliklerin onda birini bile yapmadım. Gayet olumlu, ılımlı, kibar oldum. (Ha arkadaşımı evime davet etmedim tabi arayışı buuysa bu yüzden de nefret etmiş olabilir bilemiyorum insanları anlayamıyorum) ben artık bıktım. Mesela bakıyorum ben 4 yıldır buraya yazıyorum ve hep aynı dertten müzdaribim. Ben bi şekilde kısmetimin kapandığını, üzerimde büyü ya da negatif bir enerji olduğunu ya da nazar olduğunu düşünüyorum. Napabilirim üzerimdeki negatifliği, insanların nefret duygusunu almak için. Ben bu kadar kötü bir insan değilim. Artık takatim kalmadı gerçekten. Benim ne hissettiğimi anlayanlar cevap yazsınlar lütfen yargılayanlar değil…