Şems’in Ölümü ve Mevlana

Mevlana kapının önüne bağırarak çıkar :-Kokusu geldi, o geldi.Şems ölmemiş bakın…Dergahımız kokusu ile tütüyor der. İhtiyar adamın elindeki mendili can havli ile kapar koklar.-Bu şemsin mendili.Söyle nerdedir o? Yerini söyle, sana canımı, herşeyimi feda edeyim kutlu haberine.-Baba kendine gel Allah aşkına. Elindeki sadece bir bez parçası.Kulağına fısıldar. Gece defnettik ya şems-i.Mendil getiren ihtiyar:-Efendim bunu size getirmemi daha önce görmediğim yabancılar verdi.Mevlana içeri girer, mendili koklar, eli titreyerek açar. İçinden sarı kağıda yazılmış not çıkar.“Başımı kesip kör kuyuya atsalar…Şah damarımdan oluk oluk kanı akıtsalar…Dokuz yurda tenimi lime lime dağıtsalar…Yedi çakal sürüsü vücuduma saldırsalar…Kırmazdı acılar beni,yorardı belki teni.Özümsün,özümle ararım Mevlana’m seni. Yemin ederim ki ölümün gözlerinin önünde olmasını isterdim. Gör ki aşk için ölmek nedemekmiş.Mevlana olduğu yere düşüp bayılır.

Zamandan geçtik sevdamız…Burada her türlü hesabı bıraktık kapattık… Kendimizi zaman kasabının vicdanına emanet ettik… Ben miyim ben, sen misin sen, ben mi sen? Ben miyim, sen sensin elbet, sen de ben… Ey hatemli yar, seninle bir hoşum, sarhoşum… Su ateşe galiptir derler… Ama sen su ol da bir kaba gire gör… İşte o zaman ateş seni buhar eder, yok eder… Ben artık yokum sevdamız, yandık buhar olduk, bi bulutun ucuna dokunduk, camı tıklattık, sen damla diye baktın, ben aktım… Semtimize uğramış bulundular, seni benden ayırdılar… Ama onlara öfkeli değilim… Biz, ibrahim olmadan kendimizi ateşe attık… Bilemedik ateşin sadece ibrahimleri yakmadığını, araştırmadık… Yandıııık, yandııııık… Sevgilim, tekmil cihandan gizlidir! Duygudan her türlü zandan gizlidir! Aşikar gönlümdedir bir ay gibi… Can ve tendir, ten ve candan gizlidir! Aynı ruhtan yücelen bir nice unsur gibiyiz! İki can-içre biriz, sonsuza yansır gibiyiz! Bir güzel anlamı elbet olacak sevgimizin, bil ki sen bende ve ben sende birer sır gibiyiz!

Zulmün ateşle dansıydı çıldırtan. Sabır gecelerine sığınan suskunluğumu... Hangi büyük fırtna uyandırabilir sarhoşluğumdan Başka hangi mahşer sarabilir Aşkın gözyaşlarından sırılsıklam ruhumu...?

Ben sende kendimi aramışım, Ben bende seni kaybetmişim, Neden daha fazlasını arayayım? Oysa ben seninle aynımışım

Artık yoksun, nasıl kavuşalım?.. Aşkta ayrılık olmaz, gel gönülden konuşalım Aşkta yanalım ikimiz. Aşıklar yanar bilirsin; Aşkta dirilelim ikimiz. Aşıklar ölmez bilirsin. Kul nazarında pul olalım da Aşk pazarında yol bulalım...

"Ey gönülüm tabibi, talibim sana: senden uzak olmanın acısı ile gönlüm Hz. Eyüp gibi hastadır.Bende ne gezer Eyüp sabrı?Gel, yeter ki gel Yakub'a Yusuf gibi gel.Gönlümün perdelerini yırt gözümü aç,gözlerini tekrar bahşet gözlerime.Gözlerin kudret huzmesi,gözlerin mirac sürmesi,gözlerin kevser çeşmesi,gelsin artık ciğerimi püryan eden gözlerin.Aşk illetine müptelayım,ayrılığın esiri olmuşum.Bu yüzden şaşkın,bu yüzden ne yapacağımı bilmez haldeyim"

Bir duru bakışınla doğurmalısın beni, sen ey kanımda aşkı arşınlayan hüzün! Öyle bir sükütla ateşlerde yürümeliyim ki; hem gecenin dili çözülsün, hem de gündüzün