Son günlerde sıkça gelen şehit haberleri herkesi üzmekte ve toplumda haklı bir gerginliğe sebebiyet vermektedir.Açık oturumlarda izlediğimiz toplum bilimcileri de halkı germekte ve yangına körükle gitmektedirler.Herkes haklı olarak barut fıçısı halinde ve anında tepki vermeye çalışıyorTerörün manifestosunu biliyoruz toplumda kaos yaratmak ve birilerinin ekmeğine yağ sürmek çabası.Yaşadığımız mahallede,çalıştığımız işyerinde kahvede manavda hemen her yerde terör konuşuluyor.Peki etkileniyor muyuz?Bence hem de çok etkileniyoruz.Bu zor günlerde bu ülkenin bireyleri olarak çok ama çok akli selim davranmak zorundayız.Tahriklere ve her türlü kışkırtmalara karşı uyanık olmalıyız.Bu ülkenin çocukları toprağa düşüyor.Bayrağa sarılı tabutlar geliyor.Ateşin düştüğü yerde canı yanan insanlar acılarıyla birlikte yüreklerimizi dağlayan söylemlerde bulunuyor.Nasıl etkilenmeyiz?Diyorlar ki; alın elinize silahi çıkın sokağa !birlikte halay çektiğimiz birlikte türkü söylediğimiz insanlara karşı mı?Hep öyle dediler zaten.Sonuçta hep biz kaybettik.otuz yıl önce sağ sol davasından birbirini boğazlayan insanlara da ayni şeyle yapıldı.Hamasi birkaç söylem ve ellerine silah verilen gençler kıyasıya birbirini öldürdü…Otuz yıl önce;Bir sağcının öldüğünü duyan bir solcu,” bir faşist gebermiş” derdi.Bir solcunun öldüğünü duyan sağcı da “ ülke bir hainden,bir komünistten kurtuldu” derdi.Otuz yıl sonra;Bir ölüm haberi duyan sağcı yada solcu,” bir insan ölmüş,yazık” diyebiliyorlar.Biz bunları bire bir yaşadık.Şimdi karşılaştığımızda hüzünlü şiirler okuyor dertli türküler çağırıyorsak pişmanlığımız ne büyüktür tahmin edin…Otuz yıl sonra;Bugün bu olaylara karışanlar oturup kendi kendilerine günah çıkartacaklar.“ en iyi Asker ölü Asker” diyenlerle“ en iyi Kürt ölü Kürt “ diyenler bir muhasebe yapacaklar inanın.Sevgili dostlar…Tahriklere kapışmayalım.Biz mozaik falan değil aslında granit bir kaya parçasıyız.Binlerce yıllık birlikteliğimiz var.Kardeş türkülerimiz,komşularımız arkadaşlarımız var.ortak bir kültür sahibiyiz.Dertlerimiz sıkıntılarımız bir olan insanlarız.Devletin kolluk kuvvetleri var.Asayiş onlara aittir bizler bu anlamda daima yapıcı olmak zorundayız.Hep derler ;Bir kesimin sokağa çıkması için tahrik eder dururlar…Bizim işimiz olmaz.Bu konuda gösterdiği olağanüstü çabalarına ve üstün gayretine teşekkür edilmesi gereken insan sayın Dr Devlet BAHÇELi beydir.İki defa genel merkezinden kovulmuş ve ezeli muhalifi olarak görülmüş olan şahsim bugün Sayın Bahçeli’nin gelecekte tarihteki yerini alacağına inancım sonsuzdur.Gerilmeyelim…Tahriklere kapılmayalım.Terör bir bela ise bu Devletin işidir.Biz sadece vatandaşız..Herkesin kırmızı çizgileri vardır ama bizlerin her kırmızı çizgiye saygı duymak gibi bir misyonumuz vardır.Ünlü olmasak da,çok iyi olmasak da sonuçta şiirler yazmaya çalışan birer şair adaylarız.bizlerin el ele vererek oluşturacağı sevgi çemberinde bu musibetlerin de üstesinden gelebileceğimiz inancım vardır.Bir çok ortam da aldığım ve edindiğim izlenim edebiyat defterinin çok iyi idare edildiği yolundadır.Ancak; Bu terörü başımıza bela eden dış güçlerin rahat durmadığı..Nerede dirlik ve birlik varsa oraları karıştırdığı gerçeği de vardır.Çeşitli istihbarat örgütleri böyle yerlere musallat olarak önce ikilik çıkartıp sonra parçalayarak sesi gür çıkan böyle güzel toplumsal etkinlikleri sabote etmektedir.Zor ve gergin günler var önümüzde.Çok rica ediyorum dostlarım..Fikriniz ne olursa olsun sakın ola tahriklere kapılmayalım.Bizim sorunumuz değil Kürt Türk olmak…biz ayni kültürde ayni yaşayan kardeş insanlarız.Ne güzel dostlarımız var can dediğimiz ve ne güzel şairlerimiz var çok sevdiğimiz.Bu arada istihbarat örgütlerinin aramıza nifak sokmak için oynadığı bir sürü oyunlar var.bunlara alet olmayalım.Edebiyat defterinin misyonu ve çizgisi bellidir.Yönetici arkadaşların da bu dönemde çok dikkatli olmaları gerekmektedir.birileri istedi yaptık yada ben istedim yaptım dememeli…Duygularıyla hareket etmekten kaçınıp bu zor dönemde azami gayreti sarf etmelidir…”Ben yatım oldu” diye ısrar ederseniz,olmaz…kral çıplak ve hiçte olmadığını cümle alem bilir…Bu zor günleri el birliği ile atlatacağız.Bu güzel ülkede Lazı , çekezi,arnavutu ,kürdü Türkü ile varız ve böyle güzeliz…Aramıza nifak sokmak isteyen bozgunculara asla itibar etmemeli ve asıl işimiz olan şiire ve şairliğe yönelmeliyiz..Bu yazım birilerini kırmasın lütfen…Hiç kimse hedefimde yok…Birliğe beraberliğe çok ihtiyacımız var.Önce edebiyat defterinin varlığı çok önemlidir.bunun birilerini rahatsız ettiği biliniyor.Şehitler hepimizindir.Vatan hepimizindir.Hepimizin olan öz değerleri korumak asli görevimizdir.Ama esas asli görevimiz kardeşliğimizi muhafaza etmek ve korumaktır…Bilmem gayemi anlatabildim mi?Amacım kimseyi kırmak veya rencide etmek değil aksine sevgi çemberinin altında el ele tutuşabilmektir.İnsan olmanın yolu sevgiden geçer..Ben buluşacağımıza eminim…Bir kez daha hayırlı ramazanlar,sağlık huzur ve sevgi dolu günler diliyorum dostlar…SaygılarımlaAlıntı..