Okula başlayış ve okulda geçirilen ilk ayların, bazen çok girgin kalabalığa alışık çocuklarda bile bir çekingenlik yarattığı bilinen olaylardandır. Bu çekingenlik çocuğun kendini yalnız hissetmesine ve bunun neticesi olarak da okuldan sıkılmasına sebep olur. Eğer bu durum uzun müddet devam eder çocuk okula alışamazsa o zaman üzerinde durup sebeplerini aramak lazımdır. Anne, kendi işini yapabilmek veya dinlenmek için çocuğun okula gidişini bir fırsat olarak kabul eder, bunu da çocuğa hissettirirse, hele çocuğun kendisinden daha küçük, evde kalan bir kardeşi de varsa bu davranış çocuğun içinde bir kıskançlık yaratacağından okula gitmeyi istemez ve okulu kendisini evden ayırdığı için sevmez. Çocuk okulda olduğu zaman evdeki oyuncaklarına ve şahsi eşyalarına evde kalan kardeşinin dokunmayacağından, onlara zarar vermeyeceğinden de emin olmalıdır. Ancak o zaman okulda evi düşünmeden kendini derslerine verip derslerini takip edebilir.Çocuğa ayrılık güç geliyorsa, bu ara sıra, onu kendisinin sevdiği, tanıdığı bir akraba veya arkadaşına bırakıp, anneden uzakta 3–4 saat geçirtilerek kısa ayrılıklara alıştırılıp okulda geçecek zamanın çok güç gelmemesi sağlanmalıdır. Çocuk sıkça ağlayarak okula gitmek istemediği zamanlar anne anlayışlı davranıp çocuğa ne şiddet ne de müsamaha göstermelidir. Bu halin çocukta yerleşmemesi için en iyi çare onunla hasbıhal ederek oyalayıp okula götürmektir. Okulda öğretmeni ile de konuşup çocukta bu sıkıntılar geçinceye değin kendisine yardımcı olması rica edilirse çocuk bu isteksizlikten kısa zamanda kurtulup, okulunu, arkadaşlarını ve öğretmenlerini sever.Evlatlarımızın istiqballeri ilkokul sıralarında şekillenmeye başlayacaktır. Veli öğretmen ilişkisini sağlıklı bir şekilde tesis edip yavrumuzun bu zor günlerinde ondan ilgi ve sevgimizi esirgememeliyiz. Kantarın topuzunu da sağlıklı ayarlamalı ve ne şımarmasını ne de bunalmasına fırsat vermemek durumundayız. Sevgiyle huzurla kalın..