Ve iz kâle ibrâhîmu rabbic’al hâzâ beleden âminen verzuk ehlehu mines semerâti men âmene minhum billâhi vel yevmil âhir(âhiri), kâle ve men kefere fe umettiuhu kalîlen summe adtarruhu ilâ azâbin nâr(nâri), ve bi’sel masîr(masîru). Anlami:::Ve İbrâhîm: “Rabbim burayı emin (güvenli) bir belde kıl. Onun halkından Allah’a ve yevmil âhire îmân edenleri semerelerinden (çeşitli ürün ve meyvelerden) rızıklandır.” dediği zaman (Allah) şöyle buyurdu: “Kâfir olan kimseyi biraz metalandırırım (geçindiririm) ve sonra onu ateşin azabına maruz bırakırım, orası ne kötü bir varış yeridir.”Allahi inkar edenleride dünyada riziklandirmakta . dünya nimetlerinden diledikleri gibi istifade ederler. Bu ayeti kerimede sunu anlayabiliriz demekki dünya nimetleri sadece iman edenler icin degildir. bu nimetler bir ihtihandir hayirli olup olmadiklari kisinin emeline baglidir. Bi servet Allaha kul olmaya vesile olmus ise iki cihandaa saadettir.rabbim herkese hayirli riziklar versin amin.