O öldüğünde 17 aralık Konyada Mahşeri Bir Kalabalık ;
Mevlana : Susun! Ezanı dinleyin.
Sultan Veled : Baba ne ezanı, yatsıya daha çok var.
Mevlana : Duymuyormusunuz ezanı, tanımadınızmı sesi? Ezanı okuyan şems…Şems beni çağırıyor.Maşuğum aşkın son yolculuğunda yolcusunu yalnız bırakmıyor.
Sultan veled babasına sarılır.
-Oğlum duydun değilmi? Şems ezanımızı okuyor.
Ve ezanın son kelimelerini söyleyip vefat eder.
“İnsan dilinli bıraktım, meleklerin dili ile yalvarıyorum sana.
Gel artık, güzel ölüm ruhum seni çok özledi.
Aşk dolu göğsüme kon da, dünyanın zincirlerini çöz.
Çok Yoruldum Pas tutan zincirleri sürüklemekten…”