Bir gün bir mü’minin şeytânı ile bir kâfirin, şeytânı karşılaşırlar. Kâfirin şeytânı yağ’lı, semiz, parlak ve temizdir. Mü’minin şeytânı ise zayıf, pis, kirli ve çıplaktır. Kâfirin şeytânı, mü’minin şeytânına; – Bu ne hâl? diye sorar. Mü’minin şeytânı; – Ne yapayım, bir adama düştüm ki adam yiyeceği zaman (Besmele’yi) okur, ben aç kalırım, içeceği zaman okur, susuz kalırım. Giyinirken okur, çıplak kalırım. Temizlendiği zaman (Besmele) ile temizlenir, pis kalırım. dedi. – Ben de öyle birine düştüm ki: Hiç (Besmele) getirmez. Ben de onun yiyeceğine, içeceğine giyeceğine velhâsıl herşeyine ortak olurum, dedi..
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.