Daima düşünceliydi.* Susması konuşmasından uzun sürerdi.* Luzumsuz yere konuşmazdı.* Konuştuğunda ne fazla, ne de eksik söz kullanırdı.* Dünya işleri için kızmazdı.* Kendi şahsı için asla öfkelenmez ve öç almazdı.* Kötü söz söylemezdi.* Affediciliği tabii idi, intikam almazdı.* Düşmanlarını affetmekle kalmaz, onlara şeref ve değer de verirdi.* Kimseyle çekişmezdi.* Çok konuşmazdı.* Boşşeylerle uğraşmazdı.* Umanı umutsuzluğa düşürmezdi.* Hoşlanmadığı bir şey hakkında susardı.* Hiç kimseyi ne yüzüne karşı, ne de arkasından kınar ve ayıplardı.* Kimsenin kusurunu araştırmazdı.* Kimseye hakkında hayırlı olmayan sözü söylemezdi.* Yanında en son konuşanı ilk önce konuşan gibi dikkatle dinlerdi.* Gerçeğe aykırı övgüyü kabul etmezdi.* Her zaman ağırbaşlıydı.* Konuşurken çevresindekileri adeta kuşatırdı.*Kelimeleri parıldayan inci dizileri gibi tatlı ve berraktı.* Yürürken beraberindekilerin gerisinde yürürdü.* Yürürken ayaklarını yerden canlıca kaldırır, iki yanına salınmazdı.* Adımlarını geniş atar, yüksek bir yerden iner gibi öne doğru eğilirdi.* Vakar ve sükunetle rahatça yürürdü.* Kapısına yardım için gelen kimseyi geri çevirmezdi.* Dostlarına şöyle derdi: “ Dünya da garip bir kimse, yahut bir yolcu gibi ol “* Her zaman hüzünlü ve mütebessim bir haletle dururdu.* Adet üzere sarfedilen hiçbir kötü sözü ağzına almamıştı.*Sıkıntılı hallerinde kabalaşmaz, bağırmazdı.* Fakirlerle birlikte yerdi; öyle ki onlardan ayırt edilmezdi.* Sade kıyafetler giyer, gösterişten hoşlanmazdı.* Konuşurken yüzünü başka tarafa çevirmezdi.* Bulunduğu mecliste ayrıcalıklı bir yere oturmazdı.* Sabahları evinden çıkarken şöyle derdi: “ İlahi, doğru yoldan sapmaktan veSaptırılmaktan, kanmaktan ve kandırılmaktan, haksızlık etmekten ve Haksızlığa uğramaktan, saygısızlık etmekten ve saygısızlık edilmekten sana sığınırım “*Sıradan değildi. Ama sıradan insanlar gibi yaşardı.. *** O, HZ. PEYGAMBERDİ. (SAV)***