Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) işittim şöyle buyuruyordu:“İsrail oğullarında kendi aralarında kardeşlik bağı kurmuş iki kişi vardı. Bunlardan birisi günah işler, diğeri ibadetlerde müctehid idi (çalışırdı).İbadetlerde uğraşan kişi, diğerini günah üzere gördü ve ona:−Bu işten vazgeç! derdi.Yine bir gün onu bir günah üzere gördü ve ona:−Bu işten vazgeç! dedi.Günah işleyen kişi de:−Sen beni Rabbimle baş başa bırak! Sen benim üzerime bir bekçi mi gönderildin? dedi.İbadetlerde uğraşan kişi de:−Allah’a yemin ederim ki Allah seni bağışlamaz! ya da Allah seni cennete girdirmez! dedi.Derken ikisi de öldü ve her ikisi de âlemlerin Rabbinin huzurunda bir araya geldiler.Allah-u Teâlâ, ibadetlerde uğraşan kişiye:−Sen Beni biliyor muydun? Yoksa benim elimde bulunanlara güç yetiren birisi miydin? diye sordu.Allah-u Teâlâ, günah işleyen kişiye:−Rahmetimle git! Cennete gir, dedi.Allah-u Teâlâ, ibadetlerde uğraşan kişi için de:−Bunu cehenneme götürün! dedi.”Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:“Nefsim elinde olan Allah’a yemin ederim ki o kişi bir kelime konuştu, dünyasını ve ahiretini azaba sürükledi.”Ebu Davud 4901Cündeb (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:“Bir adam; Vallahi Allah falanı bağışlamaz dedi. Kuşkusuz ki Allah-u Teâlâ şöyle buyurdu:−Benim adıma falanı bağışlamayacağıma yemin eden de kimmiş?! Kuşkusuz ki Ben onu bağışladım ve senin amelini de iptal ettim!”Müslim 2621/137
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.