Herşeyden evvel ağaçlar Rahîm ve Kerîm olan Rabbimizin sayısız nimetlerinden biridir. Öyle büyük nimet ki, bitkiler ve ağaçlar olmadan yaşayamayız.
Allahu Teâlâ, celâl ve cemalini göstermek için gökyüzünü güneşler, aylar ve yıldızlarla süslediği gibi, yeryüzünü de hayvanlar, nebatlar, ağaçlarla süslemiştir. Ayrıca ağaçları, bitkileri, yaprak, çiçek ve meyveler kelimeleriyle konuşturup sanatının üstünlüğünü, rahmetinin güzelliğini ilân ediyor. Çiçekler, meyveler, çekirdekler, tohumlar konuşan; Allah'ın ince sanatlarını, kemâl-i Rububiyetini şuurlu insanlara tâlim eden mânâ yüklü birer kelimelerdir. Allah'ı tanıtan, esma ve sıfatlarının cilvelerini gösteren pencerelerdir.
Evet herbir nebat, herbir ağaç, pekçok dillerle Allah'ı teşbih ediyorlar. O'nun varlığına, birliğine pek güzel bir surette şehadet ediyorlar. Herbir nebatın çiçek açması ve sümbül vermesi zamanında bizlere tebessüm edip manevî konuşmaları, teşbihleri kendileri gibi güzel ve lâtiftir. Herbir çiçek o güzel ağzıyla ve muntazam sünbülün lisanıyla ve mevzun tohumların ve muntazam habbelerin kelimeleriyle İlahî hikmet, ilim, lütuf, kerem, rahmet ve ihsanı gösterir. Yâni Allah'ı sevdirip tanıtıyorlar. Bütün ağaçlar lisan-ı halleriyle," Yüsebbihu lillahi mâ-fissemâvâti vel'ard" âyet-i kerîmesini okuyorlar.
Allah'ı unutan, kendini başıboş zanneden gafillere kendi lisanlarıyla "Allah vardır, birdir, şeriki ve naziri yoktur, O herşeye Kâdir'dir, her kış mevsiminde bizleri öldürüp baharda yeniden dirilten O'dur, ellerimize çiçekleri ve meyveleri verip bizi size gönderen Allah'tır" diyorlar, fıtrî ubudiyetlerini yapıyorlar. Kerîm-i Zülcemal'i bildirip sevdiriyorlar.
Şu bir gerçektir ki: Meyveyi yaratan kimse, ağacı yaratan da O'dur. Ağacı yaratan kimse, tabiat kanunlarını koyan da O'dur. Dünya ve kâinat O'nundur. Ağaçları ve bitkileri hayvanların imdadına, nebatat ve hayvanatı insanların yardımına koşturan, herşeyin
Hâlık'ı olan Allah'tır. Hayvanlar, ağaçlar, bitkiler O'nun tükenmez hazinesinden nimetleri alıp bize getiriyorlar, tablacılık ediyorlar. Bizler de onların ellerinden alırken "Bismillah"la almalıyız, yemeliyiz.
Bu nimetleri bize gönderene şükretmeliyiz! Hakikaten ağaç ve ormanlarımız başlıca gelir kaynaklanmızdır, hayat kaynağımızdır. Zira ağaçlar bizlere zararlı olan gazları, kirli havayı emerek Allah'ın izniyle hayatımıza çok lâzım olan oksijeni yapıyor ve neşrediyorlar. Onlar bizleri tanımaz, bilmez ve acımazlar, akılsız ve şuursuzdurlar. Demek ağaçlara bu işleri yaptıran, bize merhamet edip acıyan Rabbimizdir ki, Kur'ân-ı Kerîm'de ferman ediyor "Sen yeryüzünü kupkuru ve ölü görürsün! Biz Azîmüşşan onun üstüne suyu indirdiğimiz zaman o canlanır. Ölü dirilir, yeniden hayata döner. Kabanr ve gönül açıcı herbir bitkiyi çift çift bitirir." Bu âyet-i celîleden açık olarak anlıyoruz ki, kış aylannda, kurak yerlerde toprak kuru ve ağaçlar Ölü gibidirler. Yağmurlann yağması veya toprağın ve ağacın sulanmasıyla bahar mevsiminde bir canlanma, yeşerme başlar. Bu hâdise insanların da âhiret âleminde ve haşirde yeniden dirileceğine inanmanın izahına bir belgedir.
Dinimiz biz Müslümanlan ağaç dikmeye, bağ ve bahçe yetiştirmeye teşvik ediyor. Sevgili Peygamberimiz, her işte rehberimiz (sav) saadetle buyuruyorlar: "Bir Müslüman ekin ekse veya ağaç dikse, ondan da kuş, insan veya hayvan yiyecek olsa, bununla o Müslüman için bir sadaka sevabı hâsıl olur." Demek sevap kazanmanın bir yolu da ağaç dikmek, ekin ekmektir.
Beş vakit namazı kıldıktan sonra o da bir ibadettir, sadaka-i câriyedir. Öldükten sonra arkamızdan bize sevap gelecek bir gelir kaynağıdır. Ağaçların ve ekinlerin yaptıktan tesbihatın sevabı dikenin, ekenin amel defterine yazılır. Vatanımızın her taşı ağaç dikmeye müsaittir. Buda ayrı bir nimet-i İlahîdir. Dünyanın her yerinde böyle müsait iklim şartları yoktur.
Sevgili Peygamberimiz'in (sav) şu mübarek sözlerine kulak verelim: "Kıyametin kopacağını haber alsanız bile, ağaç dikmekten vazgeçmeyiniz!"
Ağaç dikmek fiilî bir duadır, rahmet hazinelerinin kapısını açmaktır. Ağaçların faydaları malumunuzdur. Âhiret ticareti için birer sevap kazandırma fabrikası olduğu gibi dünyevî faydaları da saymakla bitmez. Evlerimizin ısıtılmasından tutun, tâ elimizdeki kitap, defter ve kaleme kadar birçok şey ağaç nimetinin eseridir. Bütün ağaçlar da Allah'ın eseridir. Lüzumsuz yere veya zarar vermek için ağaç kesmek büyük günahlardandır.
Büyüklerimiz, "Yaş kesen, baş keser!" demişlerdir. Hedefimiz kesmek değil, dikmek ve çoğaltmak olmalıdır. Dinimizin emir ve tavsiyesi budur.
Dindar olmak kara çarşaf giymek mi soruyorum işte bu zihniyet bizi bu hale getirdi.Eylemin ne amaçla yapıldığı belli 