Arkadaşlar 2 buçuk sene bir ilişki yaşadım.Başlarda her şey çok iyidi.Son bir senedir sürekli kavga etmeye başladık amabirbirimizi çoook sevdiğimizden ayrılmıyorduk sabaha unutuyorduk güzel güzel telefonda konuşuyorduk.Aynı şehirlerdeyiz.Daha öncede ayrıldık ama en uzunu 25 gün dü. Bu kadar çok bağrıp çağırıp istemiyorum seni git hayatımdan hiç demedi.Ayrılmadan 2 gün önce gayet iyidik. Doğum günümden sonra nişan yapalım aşkım Sonra ben askere gideyim evlenelim artık ben sensiz yapamam diyordu. 2 gün sonra gene kavga ettik. İşten sonra sabaha kadar patronu yada arkadaşları ile oturuyor mesleyi gereyi zaten 2 den önce çıkamıyor.Bende hep buna kızarım kızdığım için bazen yalan söyler.Bulunduğum şehirde çevrem geniştir ama anladım ki kimsem yok 🙁 Nese çevrem geniştir nereye gitse o haber vermese yalanda sölese birileri bana haber veriyodu ve öğrendiğimde kavga çıkıodu gene öyle günlerden biri patronla dükan da oturuyoz. konuşuyoruz gene esirim dedi. ben eve erken gitsin bi sabahta erken kalksın görüşelim peşindeyim .Aradım bi dur dedi aradım meşkule attı sonunda teli kapadı. gece 3 bnde dükanı aradım patronu açtı kapadım telefonu numaram gözükmüş ve bizimkisi celallenmiş …Aştı azını yumdu gözünü.. bana demediğini bırakmadı ben onu her yerde rezil ediyormuşum utanıyormuş benden ben kimişim onu arıyormuşum dükandan. İstemiyorum seni defol git naparsan yap yeni birini bul istersen umrumda deil die 1 saat bağırdı hala sensiz daha mutluyum diyor yalvardım yakardım yok 🙁 seviyorum dedim yok 🙁 snsiz daha mutluyum ben istemiyorum seni diyor.Napmalıyım çok acı çekiyorum.Psikolejim alt üst oldu.Ne yemek yiye biliyorum ne su içebiliyorum bi sigara … Lütfen kardeşlerim ne olur yardım edin. Bi yol gösterin.