sevdiğin birini kaybetmenin acısını bilirim işte bu yuzden onuda kaybetmek istememiştim..
mai onu kaybettiğini düşünerek yaşarsan ve ayrılığa bakış açını değiştirmezsen maalesef kolay atlayamayacaksın arkadaşım üzgünüm,öncelikle onu kaybettiğini at bi kafandan,ne demek bu,o seni kaybetmiş görmüyormusun,sonra ona babanı kaybettiğinden dolayı daha çok sevdiğin için de bi kız kendine bakiim:) hee şimdi başlıyoruz yeni hayatımıza benim önerim acilen çok acilen hayatta yapmak isteyipte beklettiğin ne varsa hatırla,örneğin sahip olmak istediğin bir enstürüman olabilir,ne iş yapıyorsun bilmiyorum ama mutlaka kendin için,hayatın için zaman ayırmalısın ne o gizli gizli ağlamalar falan ağladığın vakitler için eğlenceli ya da sürükleyici bir polisiye olmak üzere bir kitap al,sana aşk romanı okumak yasak:)artı yapmak istediklerinin listesini oluştur ve uyandığında onu düşünmeni engelleyecek bir sebep bul çünkü uyanır uyanmaz onu düşünmek bütün gün onu düşünerek geçirmek demek;)mesela yarım saat daha erken uyanıp sabah koşusuna çıkabilirsin.sabah koşularını da genelde fit ve spor yapan insanlar yaptığı için sağına soluna şöyle bir bakman için azcık gözünün gönlünün rahatlaması için hergün yeni bir alışkanlığın olacak(sporun verdiği sağlık hissi,bol oksijen ve fit bir vücut da cabası)...
dua etmeyi ihmal etme tabii ama bence sen kendin için ve en sevdiğin erkek olan babanın hayrına oku aklına geldikçe,boşver elin adamının arkasından okuduğun yeter,eğer kesinlikle onu unutmaya ve sadece kendin için okumaya karar verirsen o zaman sana dua da önerebilirim.benden bu kadar yazdıklarımın hepsi sadece öneridir...