Allah hakkında ki düşünceniz hisleriniz?

Evet Rabbimiz ile alakalı düşüncelerinizi merak ediyorumO’na olan yaklaşımız nedirKorkumu, dileklerinizi gerçekleştiren bir yaratıcımı yoksa sevgimi ? hepimiz illaki Allah yakar, günah, cehennemde yanarsınız diye buyumuşuzdur, bn yıllar öncesine kadar cok çelişkideydim inancim vardı fakat korkuyordum bizi yaratan bir şeyden sadece korkuyordum ve korkmama rağmen çokta dikkat etmiyordum, hayatımın dönüm noktasını anlatacağım size hikayenın gerçek olup olmadığını sormayın bilmiyorum umrumdada değil açıksası.Bir gün ağabeyim ” Bir adam varmış herkes onu deli sanarmış elinde bir taş ile ağaç altına oturup onu Allah diye severmiş bir bebek gibi davranırmış sonra bir adam bunu görünce kızmış ” Allahla nasıl böyle konuşursun” diye kızmış o sıra Allah şöyle demiş SEN KARIŞMA BENİM BOYLE KULLARIMADA İHTİYACIM VAR demiş” O an tüylerim,diken diken oldu içimde Bi enerji akımını hissettim kendime kızdım Rabbim herşeyden önce bizim sevgimizi istiyor dedim kendimce Bir anne bir baba ve bir bebek gibi çocuk gibi sevgiye muhtaç, korkuyu bir kenara bıraktım onunla dertleşmeye başladım zmnla,kalbimde yoğun bir sevgi hissettim ve her zmn geç kaldığım,için özür diledim ve daha dikkatli olmaya başladım hayatımda.Siz ne düşünüyorsunuz gerçekten önce bunu bir çözüm ama,samimi,olun biz inanabiliriz ama asıl önemli,olan Rabbimi kandıramazsınız.

Çok küçük yaşlarımda Allah kim ve nerede yaşar diye sorduğumda aile büyüklerim bizim ve herşeyin yaratıcısı derlerdi,nerede yaşadığını gelince kalbimi ve beynimi işaret eder işte burada ve burada yaşar derlerdi.... özellikle çocukları çok sever,onların üzülmesini istemez,ama sen de onu çok sevmelisin ki senin onu sevmediğin için üzülmesin derlerdi... Aslında şimdi bile bana verilen cevaplar çok mantıklı görünüyor.. Allah yarattığı kullarını çok sever,çok sevdiği için çok merhametli olduğu için kullarının hatalarını hemen cezalandırmaz,pişman olup tevbe etmelerini bekler... yani bizlere hep hata yaparsan allah çok üzülür derlerdi...hata yaparsam sevmez mi dediğimde ise;yine sever ama senin de af dilemeni bekler derlerdi..... Aile büyüklerim namaz kılarken ne yapıyor diye sorduğumda Allaha sevgisini ve saygısını anlatıyor derlerdi,biz onu göremeyiz ama o her zaman bizi görür duyar derlerdi... Yani allah sevgisini merhametini ve bağışlayıcılığını böyle öğrendim, sonrasında da annemden babamdan gizli bir şey yaptığımda Allah beni görüyor ya anne ve babama şikayet ederse diye korkardım... çocukça yaptığım bazı şeyleri de allah söylemeden ben söyleyim diye düşünürdüm...(Çocukluk işte) anneme ya da babama itiraf ederdim yaptığım yaramazlıkları:biggrin[1]: bana ve kardeşlerime böyle empoze edildi ve böyle sevmeyi öğrendik....Tabii korkmayı da.....

Ne mutlu sana şanslı bir çocukmuşsun yıllardır hep bir gün evladıma nasıl anlatacağım,diye cok düşündüm sonra kendi sevgimi düşünmeye başladım tıpkı ailenin yaptığı gibi düşündüm bazen kendi kendime prova yaptığım bile oluyor insanların bu şekilde bilinçlenmesi cok önemli, kendi kendime ogrendıgım için mutluyum fakat cok geç kaldığımı düşünüyorum eminim böyle düşünmem Rabbimin hoşuna gitmiyordur öyle hissediyorum fakat geç,kaldm diye düşünmekten alıkoyamıyorum kendimi. Bu konuyla inşallah bir cok kişi bilinçlenir. Ki ben çocuk sahıbı olmadan her konuda biçimlendiğim ve çevremdeki,çocuklara azzda olsa yararlı olduğum için mutluyum. Allah ve dinimiz dışında herşeyi en doğru en tatlı şekilde anlatmayı dusunur öğreniriz Rabbim bu konuda ve her konuda yardımcımız olsun

ilaha inanç çocukluğumuzda şekkileniyor , bendeki Allah varlığıda çocukluktan kalma;saf sevgi ve adalet kaynağı, küçükken ergenlikte bir şeye kızsam üzülsem birine acısam vb hep İYİKİ ALLAH VAR derdim ve halada o anlarda dua etmede tıkandığım zaman sadece ağlayarak bunu derim :)

Bana kimse Allah'ı anlatmadı öğretmedi 6 yasında iken namaza gitmeye başladım hoşuma gidiyordu namaz kılmak hatta bir gün camiye gittim abdesti aldım camiye girdim sanırım 20 li yaşlarda bir abi vardı dediki abdest aldınmı dedi bende babam alacak dedim :) güldüler gel sen benle dedi çıktık abdest almaya dediki 3 kere agzına su ver ben dedim bunları yaptım ha tamam o zaman dedi sonra meğer yaptıgım seyın isminin abdest oldugunu öğrendim babam alacak dediğim şeyde namaz kitabı idi ben her şeyi kendim öğrendim korkumu bir çoğumuz ALLAH tan korkmuyoruz hep derizki ben ALLAH tan korkarım peki ne yapıyoruz hiç bir şey ben hep nasıl olduğunu merak ediyorum hiç bir şeye benzemeyen bir varlık ve nasıl bir güç mesela ol diyor oluyor bu nasıl bir kudret ve yukarıdaki konuşmaya gelince ALLAH sadece HZ. musa ile konuşmuş ağaç vasıtası ile ama evet herkesin ALLAH ile bir konuşma dili vardır bir arkadaşımmış gibi görüyorum konuşurken dertlerimi anlatırken o şekilde sanki çok samimi oldugum bir arkadasa anlatırmış gibi anlatıyorum sohbet eder gibi ama kudretini düşündüğümde aklım duruyor

Allah ın kullarına ihtiyacı yoktur. kelimelere dikkat etmek gerek. Allah her türlü eksik ve noksan sıfatlardan münezzeh tir. insan aklı çok sınırlı yaratılmıştır. Allah ın kudretini tam anlamıyla anlayabilmemiz mümkün değildir. elbette herkesin Allah ile arası farklıdır. elbette dertleşmek herşeyi O ndan istemek ve O na havale etmek gerek. Allahın rahmeti herşeyi kaplamış kuşatmıştır ama unutulmamalı ki Allah ın gazabi pek çetindir.

dengrdekal sanırım siz bnm dusundugum insanlardan bir tanesisiniz, Allaha karşı dostca bir anne babaya olan hislerden beslemedıgınızı görüyorum zira tabiki bu sizin gorusunuz, İnsan en cok sevdiğinin yanında rahat olur ve üzülmemesi içinde cok caba sarf edip özen gösterir, Ben artk en cok Rabbimle rahat ve mutluyum sectıgımız kelimeler bazen yanlış olabilir fakat gonlumuzu bildiği için o zmn daha Bi rahatlıyorum, Allahi sadece adalet yaratıcımız olarak görmeyin önce Sevgi ve inanç !!!

ben çok küçükken Allah c.c hakkında sorular sormaya çok korkardım.ama hep merak ederdim Allahı kim yaratmıştır hatta bi gün bi gayretle ablama sormuştum,oda kızmıştı bana:biggrin[1]:yani soru sorsam cevapta bulamazdım.büyüyünce anladımki ve kuranda okudumki,Allah yaratılmadı zaten hep vardı.tek ve bir olan yalnız Allah.Onu anlatmaya sayfalar yetmez.tek sahip,tek güç,şimdi korku deil içimdeki Allah inancı Allah sevgisi,Allah aşkı.

Ben hala gerçeği bulma peşindeyim. Sorgusuz sualsiz inanmayı başaramıyorum. Dinde ise bunlar bize bildirilmemiştir bunu sadece Allah bilir biz bilemeyiz tarzı cevaplar var. Benim de insan olarak bir çok şeyi bilmeye hakkım olduğunu düşünüyorum ve bize bildirilenden çok daha fazlasını bilmek istiyorum. Allah hakkında kendimce henüz kesin bir yargıya varamadım.

Allahi ilk tanimam Rahmetli Annemin anlatislarindan oldu Allahi yine hissetmem Annemi kaybettigimde yanliz kaldigimda oldu cünki annemi görmek istiyordum herkes bana anlatsada evde kabullenemiyordum Allaha konustum namaz kilarken ve bana yarim saat sonra uyudum rüyamda annemle görüstürdü annem bana acikca beni düsnme ben mutluyum diyordu ve sevdiiklerim yanimda diyordu oda babama, babasina, Annesine ,kardeslerine kavusma sevincindeydi ve bu rüyayi görmem mucize degil Allahin beni duydugunu yanimda oldugunu hissettim cok sükür dedim bana aci verenlerin hepsinin sonradan neler cektiklerini gördüm o yüzden her aci cekene derim Allaha birak o bilir ne yapacagini Allahin isine karismayalim ,su an öyleki bana aci verenin sonradan ne oldugunu görmek istemiyorum cünki ruhum rahat Allahi düsünüyorum ve Hissediyorum güzel bir konu olmus nbc tesekkürler

Rica ederim huncum bu konuyu ozellıkle açtım cunku insanlar yanlıs dusuncedeler oyle yetıstırılmısler yada arada kalmıslar belki dedim birazckta olsa faydalı olur, bende 2008 hazıran ayında ilk kez yasın okuduğumda bir mucızeyle karsılastım o zmn anladım bir çok seyı, komada olan yakın arkadasımın ıyı oldugunu ogrenmıstım doktorlar yasamaz demesıne ragmen

Bende Allahı anlatabileceğim bir yer arıyordum Allahla nasıl tanıştın derseniz aslında kendimi bildim bileli Allah vardı kimse öğretmedi anlatmadı benle birlikte o sevgide geldi dünyaya... Şu an kendimi Allahın şımarık ve sevdiği kullarından biri gibi görüyorum sanki çok istediğim şeyleri ona çok dua etmeme rağmen vermemişte ben üzüldüm küstüm diye şimdi hakkımda hayırlı olanları bana teker teker küstüm diye veriyo gibi hissediyorum... Çok seviyorum Allahımı çok seviyorum onun sevgisini sizinle bile paylaşmak istemiyorum sizin kalplerinizdeki sevgiyi söküp kendi kalbime koysam yine yetmez bana öyle doyumsuzum ki rabbime cenab-ı hakkıma karşı... hayatımdaki hiçbir insanı hiçbir varlığı ondan daha fazla asla sevmiyorum birgün çocuğum olursa onu bile çok sevmekten korkuyorum rabbime eş değer kimseyi sevmek istemiyorum ama kulluğumu yapamıyorum Allahıma doyamıyorum...

Oncelikle, anlattiginiz bu hikaye dogrudur. Hatta orada `Sen alemlerin rabbi olan Allah ile nasil konusursun?` sorusunu soran zat, Hz. Musa a.s`dir. En dogrusunu Allah bilir. Allah korkusuna gelince; O`nu en iyi taniyan zat Hz. Muhammed (sav) efendimizdir. Bir cok hadisinde belirtmistir `Aranizda Allah`tan en cok korkaniniz benim.` Yani bu hadisten anlayabiliriz ki, Allah korkusu kotu bir sey degil tam aksine olmasi gereken bir seydir. Ancak nasil bir korku? Elbet ki aslandan, kaplandan, insandan, cinden ve benzeri seylerden korktugumuz gibi Allah`tan korkarsak kufre gireriz. Oysaki bunlarin hic birinden korkmayip yalnizca Allah`tan korkmamiz gerekir. Kutsi hadislerin birinde Allah Teala soyle buyurur: `Ben kulumun zanni uzereyim. O beni nasil bilirse ben ona oyle muamele ederim.` Bu kutsi hadisten anlayabiliriz ki, dusunce yapimiz ve fikirlerimiz Allah`a olan yakinligimizi belirler. Oyleyse Allah`i dusundugunde, Allah`i andiginda korkan bir kisi; Allah`i korkulacak bir varlik olarak gorur ve dolayisiyla bu kufurdur. Oysaki Allah`i andigimizda icimiz huzur, hasyet, sevgi, ask, iman ile dolmalidir. Ancak bu da Allah`tan korkmamak diye bir sey degildir. Allah`i dusunen bir musluman korku ve sevgi ikilisini duymalidir. Bir musluman surekli gecmiste yaptigi gunahlarini, kusurlarini, hatalarini dusunmeli ve bunlar icin aglamali, Allah`tan bagislanma dilemeli ve kimsenin fayda vermeyecegi korkunc kiyamet gunundeki cetin hesabi dusunerek korkmalidir. Yani kisinin korkmasi gereken alemlerin rabbi olan Allah degildir. Gunahlarini gorup bunun hesabindan korkmalidir. Ancak tek hesap gorucu olan Allah Teala oldugundan dolayi bunun adi Allah korkusudur. Iste insanlarin Allah korkusu ile ilgili ayirt edemedikleri en onemli gercek budur. Yalniz Allah`i dusundugunde icini korku kapliyorsa kufur icindesin. Ancak gunahlarini dusunup hesap gorucu olan Allah Tealanin adaletinden ve cetin azabindan korkarsan iste o zaman rahmet uzeresin. Gunahlarin bagislanir. Peygamber efendimiz yine bir cok hadisinde ummetine gunahlarini sik sik hatirlamayi, bu gunahlar icin samimiyetle pisman olup kalpten tevbe etmeyi ve goz yasi dokmeyi emretmistir. Bu da onemli bir ibadettir. Adi tevbe ve istigfardir. Bir kul bunu yapinca yuklenmis oldugu gunahlari adeta kusar ve bagislanir. Allah o kulunu diledigi kadar bagislar. Iste bu ibadet Allah korkusu ile yapilir. Yani Allah korkusu, kendi yaptigin gunahlarin, uzerindeki kul haklarin yuzunden sana gosterilecek olan hesap gorucu Allah`tan korkmaktir. Allah`a yaklasmanin sonsuz yollari vardir. Bunlardan en ustunu O`nun kudretini seyrederek yaklasmaktir. Ondan sonraki ustunu O`nun sevgisi, askidir. Ondan sonraki ustunu de Allah korkusudur. Bir kul gunahlarini hatirlayip Allah`tan hakkiyla korkar ve tevbe ederse O`na hic yaklasamadigi kadar hizla yaklasir. Sonra kalbine Allah askini yerlestirir ve bu askin etrafindaki tum seytani vesveseleri temizleyebilirse Hak`ka kavusur. En son O`nun kudretini taniyan kul cennette alemlerin rabbinin nur cemalini hakkiyla seyreder.

Allah razı olsun pikaçu ne güzel anlatmışsın, kişi zaten en cok sevdiğini üzmekten kırmaktan korkar anlattıkların fazlasıyla açıklayıcı olmuş