Nerdeyse 3 yila yakin biriyle iliskim vardi.beni cok üzdü,cok kirdi,cok aglatti.bense hep sabrettim.icinde gercekten kotuluk olduguna inanmadim hep icinde biyerlerde beni sevdigini ama sevgisini gosteremiyor diye dusundum.buyuk aptallik ama ben buna inandim.bu sure icinde bikac kez bna hakaretler etti.sevmiyorum seni istemiyorum arama dedi.ama 1-2 ay sona kendi geri dönuyordu.her dondugunde kbl ettim belki bu sefer akillanmistir diye sabrettim bekledim hep ama baristiktan kisa sure sona yine eski haline dönüyordu.böle 3 yil gecti.en son dostlarim uzuntuden,dusunmekten hasta olucan birak artik dediler.en son konusmamizda seni sevmiyorum.benim icin hoslantiydin simdi gorusmek istemiyorum dedi.niye zamanimi caldin niye oyaladin dedigimde basta heycanliydi simdi fikrim degisti dedi.bunlari duyunca icimdeki siziyi tarif edemem size.artik katlanicak gucumde sabrimda kalmamisti yolun acik olsun ama hakkimi helal etmiyorum dedim.ben seni evlilik vaadiyle kandirmadim hakkin gecmez bana hem nikahsiz iliskilerde hak olmaz dedi.ama yillardir benim bu niyetde oldugumu biliyordu.hem kalp kirmak aglatmak birini kendi istekleri dogrultusund kullanmak sizce hak almak oluyormu?
