Gorunusumde bir enayilik olsa gerek ki ilkokula basladigimdan beri tum arkadas bozunlari tarafindan kullanildim. Allah'tan ilk bes yasimda asla disari cikarilmayip, hic kimseyle oynatilmadigimdan omrumun bes senesi rahat gecti.
not istemekle kalmayip, bana emir veren, o da yetmeyip her gittigi yere beni suruklemeye calisan kendini zeki sanan, kendince zeki olan cesitli mahlukatla karsi karsiyayim. Hani bir yandan kacin kurasiyim ben, sizin gectiginiz yollardan gectim demeyi cok isterdim ancak Allah'ima bin sukur hic kimseden bugune kadar yararlanmadim zaten de Allah nasip etmedi oyle birsey. Omrumde bir kere kopya cekeyim dedim,onda da yakalandim. Adim tembele cikti, ondan sonra her sinavdan 100 alsam da hocam bana' artik nasil aldiysan..' dedi. Umarim cehennemi boylar, cunlu degil bu hayati otekini bile haketmiyor.
Zenci olduklari icin beni ezme hakkina sahip oldugunu dusunen bir hatunla da basim dertte. Kendisi hayatta hicbir erdemden nasibini alamadigindan ve kendini masallah cihan padisahinin kizi sandigindan ve birgun elimde kalacagindan emin oldugumdan beri gozume cok cirkin gorunmeye basladi. hani yani Montesquieu neden bunlar icin vurun gitsin benzeri ithamlarda bulunmus daha iyi anladim. o noktadayim, her an yaklasiyorum.
Elbette bir de bana nasilsin diye sorma geregi bile hissetmeden, bana o notunu ver bana su odevini ver, benim icin bunun kopyasini cikar, suraya gel benimle, bu pazar evine gelecem.... vesaire sozleriyle beni cileden cikaran sevgili irakli bayan.
Sirf kendisine hasta oldugu icin dayandigim, eger olmasa salla gitsin dedigim arkadas mi tanidik mi herhangi biri mi bilemedigim sevgili bayan.
ne yapacagim sizinle ben?