Çoğumuz başımıza bi müsibet,sıkıntı yada hastalık geldiğinde hemen şöyle düşünürüz değil mi?
“Allah beni sevmiyor ki bana bu sıkıntıyı verdi…Bu hastalığı verdi..”
Hiç bizim düşündüğümüz gibi değil durum arkadaşlar..!
Allah her kulunu sever ..ama sevdiği kullara bazen kendini ve görevlerini unuttuğunu hatırlatır.
Bizim yaradılışımızın asıl gayesini anlamadığımız için başımıza gelen sıkıntılardan şikayetci oluruz.
Allah kullarını yaratırken onlara kendini tanımaları için,kendisinin sonsuz gücünü göstermek için,onu sena etmemiz ..ona şükretmemiz ona hamd etmemiz için yaratmıştır.Kullarına verdiği sonsuz nimetleri görmesi için ve ne kadar olduğunu bilmediği ömür sermayesine ahireti için yatırım yapması için yaratmıştır.
Bizler ömrümüzü ne kadar Allaha iyi kulluk yaparak geçirirsek o kadar karlıyız.Zaten bizim uzun diye düşündüğümüz bağlandığımz bu hayat aslında çok kısadır.
İşte bu dünya hayatında yaşantımızda başımıza gelen sıkıntının bize bir mükafat olduğunu düşünmek gerekir.İnsan müsibet ve hasatalık anında şikayet etmedem Allahtan geldiğine inanır ve sabır ederse..çektiği her sıkıntı kat kat sevap olarak kendisine geri döner.
İşte hastalık ve sıkıntılarımız bizim dua zamanımızın geldiğini hatırlatır bize.Çünkü çaresiz halde yapılan dualar her zaman kabul olur.
Eğer Allah kuluna eziyet verici olsaydı en sevdiği kulu olan peygamberimize hastalık ve sıkıntı vermezdi değil mi?
Şimdi sıkıntı ve müsibeti bizher ne kadar Allah’ın gazabı gibi düşünsek de öyle değildir!.Aslında bize kazandırdığı çok şey vardır..o ana kadar yaptığımız hataları …yanlışları…unututklarımızı..yapmakta gecikitiğimiz kulluk görevlerimizi hatırlammaızı sağlamamıza yardımcı olır.
Allah’a emanet olun.Her zaman Yaratanın şükreden…hamd eden ve sabreden kullarından olallm inşallah.
alıntı