Açıkça derdimi yazarsam daha kolay derman bulunacak sanırım… Benim bir sevgilim vardı. Ama sıradan bir şey değil, hep anlatılan türde destansı bir sevgi benimki… Bir kere beni Hak yoluna döndürdü. Bir sürü şeye tövbe ettirdi. Hayatımı değiştirdi. Ama bu duygular genelde platonik kaldı. Çok emeğin var bende der ama o normal bir ilişki olarak gördü sanırım hep…
Araya giren 1 yıllık ayrılık (ki onda da görüştük hep, her sıkıntısında bana koştu) ile beraber iki yıldır hayatımda bu adam. İlk ayrılıkta hatalarım çoktu, sineye çektim. Arkadaş kalalım yeter dedim. Başkalarıyla beraber oldu. Artık dayanamadığım noktada hayatımdan tamamen çıkarmıştım ki sevgilisini bırakıp, araya tanıdıklar sokup tekrar bana ulaştı. Ağladı sızladı, delirecek gibiydi, barıştık. İlkinden daha yoğun, daha gerçek bir ilişkimiz oldu. Beni çok sevdi Allah’ı var. Hayatının tam ortasına koydu. Ben hiç o kadar mutlu olmamıştım. Ayrı olduğumuz dönemde başka biriyle beraber olmayı bırakın, başka erkek bile gözüm görmedi, hakettim bunu diyordum. Çilemi çektim ve Allah hakettiğimi verdi…
Derken arkadaş çevremizden bir kız hayatımı mahvetti. Daha önce çok yakın arkadaşları birbirine düşüren, kendi yakın arkadaşının sevgilisiyle çıkıp kızı psikolojik tedaviye iten, tüm özel hayatı göz önünde, aynı arkadaş grubunda bir çok eski sevgilisi olan, oldukça hafifmeşrep, bir yandan da sürekli evlilik kovalayan bir kız bu. Benimki ise namusa, ara edebe çok düşkündür, böyle bir kızla anılmayı kendine yedirmesi imkansız. Büyü bile geliyor aklıma, öyle bir akıl tutulması yaşıyor. Beni bu kız için bırakıp bir de hemen arkadaşlarıyla, beni çok seven abisiyle tanıştırmış, hayatına sokmuş. Her gününde neredeyse. Bir zamanlar her şeyinin benim olduğu hayatı artık o kız. Ortak çevremiz kızın nasıl biri olduğunu bildiği için kızı hiç tanımayan arkadaşlarıyla tanıştırıyor tabii. Benim iki yılımı harcadığım her şey, iki haftada bu korkunç kızın avcunun içinde… Üstelik yine ayrılırken beni suçladı, bir sürü neden sayarak hatanın bende olduğunu sanmama neden oldu. En çok bunu affedemiyorum. Günlerce kendimi sorguladım, suçladım, af diledim Allah’tan yine kıymetini bilemedim bana verdiğinin diye. Oysa kız içinmiş…
Yüreğim yırtılıyor, parçalanıyor, aklıma geldikçe damarlarımda akan kan ısınıyor sinirden, beynim acıyor. Özlemi, aşkı geçtim, o kadar sindiremiyorum ki… Delirecek gibiyim. Bu arada hayatımda başka güçlüklerde var, çok kötü bir dönem geçirdim, üniversite ile problemler ve aniden evsiz kalıp taşınmak zorunda kalmak, kedimin hastalanması gibi. Panik atak krizleri geçirmeye başladım. Manik depresiflik belirtileri gösteriyorum. Ağlama krizleri, korku krizleri… 3 haftadır kendime zarar verip kurtulmak istiyorum bazen bu hislerden, o kadar korkunçlar. Sonra hayatımın aşkını böyle bir kıza bırakıp gitmek en büyük acizlik gibi geliyor, Allah güç veriyor da çözüm arıyorum…
1-tabii ki geri gelsin, bana dönsün istiyorum. Bir geleceğimiz olmasa bile içim soğumadan hayatıma devam edemiyorum bir önceki ayrılıkta olduğu gibi. Başka bir erkeğin ilgisi, yüzü bile midemi bulandırıyor hala. Ama dönerse, belki bir geleceğimiz olur, olmasa da insan gibi ayrılırız da hayatıma devam ederim. Ama bir an önce yapmalıyım çünkü çevremizde bu duyulursa dönse bile affetmemin imkanı yok. Kız o kadar korkunç, insanlar bir daha yüzüme bakmaz bunu affedecek kadar gurursuz olduğum için…
2-bu kıza bir şey yapmalıyım. Mahvettiği hayatımı geri almam yetmez, bir daha da insanların hayatını mahvetmesine engel olmalıyım. Sırf benim bildiğim ben ikinci insanım bu hale getirdiği. Öteki kız hala kendine gelemedi, kimseye güvenemiyor, korkak bir kızcağız oldu çıktı. Ama ben köşeye çekilip özgüvenimi kaybetmem. Ben harakete geçmeliyim. Kızı pişman etmeliyim.
İkisi de şu bana yaşattıklarını yaşasın, evde kendimi suçlayarak kıvranarak ağlarken gezmelerini ödesinler istiyorum.
Allah bana veriyor bu iradeyi, aklı onu da biliyorum. Bazı hatalarım yüzünden bir ay çilem vardı bana malum olan, doldurdum. Ekimde harakete geçmeliyim. Zaten biraz bile yanlışsam yapacağım hiçbir şey tutmaz. Ama çok düşündüm, çok inceledim. Yanlış anlamıyorum. Allah da hak verecek inşallah ve niyet ettiğim her şey tutacak.
Benim yapamacağım dua, büyü vs. için bir bilene başvuracağım. Aileden tanıdığımız, güvenilir bir abla var. Ama asıl en çok sizin tavsiyelerinize ihtiyacım var. Ne zaman delirecek gibi olsam açıp burayı okuyorum, buradan güç alıyorum çünkü, bu site sayesinde 3 haftalık hastalıklı halim geçti. O yüzden, ne olur, bir tavsiye…..