DÖRT MUMDört mum yavaşca yanıyordu. Ortam çok sessizdi ve konuşmaları duyuluyorduİlk Mum konuştu; Ben ´BARIŞIM´ dediHiç kimse benim yanık kalmamı istemiyor biliyorum ki söneceğim dedi.Kısa süre sonra alevi azaldı yavaşca söndü.ikinici Mum konuştu; Ben İNANCIM dediNeredeyse herkes, beni artık gerekli görmüyor.O nedenle artık bana gerek yok dedi ve konuşmasını bitirdiAlevi azaldı ve söndüüçüncü Mum konuştu ; ben SEVGİYİM dediyanık kalmam için artık gücüm yok insanlar beni bir kenara bıraktı ve önemimi anlamadı kendilerine en yakın olanları bile sevmeyi unuttular dediAlevi azaldı ve söndüAnsızın bir çocuk odaya girdi ve üç mumun yanmadığını gördü.“NEDEN YANMIYORSUNUZ SİZİN SONUNA KADAR YANMANIZ GEREKİR” dedi ve ağlamaya başladıdördüncü Mum çocuğa döndü ve ;“KORKMA BEN HALA YANIYORUM DİÐER MUMLARI YENİDEN YAKABİLİRİZ” ben UMUDUM dedi.Parlayan gözlerle çocuk umut adlı mumu aldı ve diğer mumları tekrar yaktı.“UMUDUN ALEVİ YAŞAMINIZDAN HİÇ EKSİK OLMASIN”ve böylece hepimiz UMUDU, BARIŞI, SEVGİYİ ve İNANCI sürdürebilelim…
