İçimde bir sıkıntı hep dibe vuruyorum, Yokuşlar tırmanıyorum, merdivenler çıkıyorum ama düşüyorum sonra …. yorgunluğum gebe hep yanımda, kollarım artık tutmuyor bunlar son çırpınışlarım … Artık nefes alamıyorum…….
Seni ve sensizliği sakladım herkezden kimse bilmedi sensizliğime tabirim biraz argo olacak ama çaktırmadam kimseye yokluğunu….Sensizliği kendime itiraf ettim içime içime damarıma damarıma çektim yokluğunu zehirli bir ok gibi ….Annem öfkesini kusuyordu bir yandan dinliyordum onu dinliyordum anlamıyordum aslında anlamış gibi yapıyordum kusuyordu , rahatlıyordu … Bilmiyordu kendisine bile aciz kızının onun için hiçbişey yapamayacağını ….Affet Anne sesini duyup seni anlayamadığım için beni…..
Şimdi tutup istanbulun boğazını gırtlağını sıkmak geliyor içimden canı çıkasıya canıda yokki ya !………… Bağırmak istiyorum karşına geçip ne yaptın bana bak ! Bak eserini gör ne yaptın bana diye!!! ama sadece susmak kaldı payıma ümidin bittiği yere geldiğimde!!! Bana ne yaptığına baktığında belki guru duyarsın kendinle yada bir köşede içini ezersin üzülürsün….. Benim için üzülecek olsan ben bu halde olurmuydum…
Kalbimi yerinden söküp içindeki seni sana kusmak istiyorum!…
Koşarcasına ,kaçarcasına gidiyorsun neden hala vakit var diyorum daha çok zaman var dur biraz dinlensene dinlesene sana fısıltılar getirmiyor mu bu hayat benden…..
Bedenim küçülüyor insan acı çekerken ezilir ezilir küçülür ya öyle işte ruhumun yadsıması sanki….Ben aynaya bakıyorum sessizce yüzümü ekstitiyorum ağlamaya başlıyorum sessiz çığlıklar koparıyorum içimden kimse beni duymayacak ya bilerek kısıyorum sesimi nedenimi bilmeden kendi kulağımdan saklıyorum sesimi belkide bilmeden!……
Burası yol ayrımı biliyorum,neden bu kadar gürültülü gidiyorsun? Sussana!. Anlatmasana!. Konuşmasana!. Kendimi kandırmama bile izin vermiyorsun !… Sessiz olsaydı gidişin mecburdu derdim kendime yalan söylerdim …. Ama sen gürültüler içinde mutluluğunu tüm dünyaya ilan ederken ve gözümün içine soka soka giderken söylesene ne istedin benden? Sana yalvarma mı? Ümitsizce umut etmemi mi?Neydi beni zehirlerken duyduğun bu hazzın adı?
Anne nerdesin ????? burası çok karanlık tek başıma bu karanlıkla baş edemem ki! ürkütücü , sessiz ve çok gürültülü bu karanlık anne hangi yönüne dönsem bir şey çarpar oldu yüzüme ….
Ben istanbulu senden daha çok sevmedim anne sadece sadece ve sadece senin duaların her zaman yanımdaydı nereye gitsem benimle gezdiler biliyorum ben seni anlamasam da sen beni hiç ihmal etmedim biliyorum …..
Uyanmak istemiyorum ! biliyorum uyanırsam nefes alamam yalancı düşlerimi yaşatırken beni uyanamam ! Uyanabilmem için Lütfen Nefesimi geri verin!………
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.