Ahmet Arif Şiirleri

AKŞAM ERKEN İNER MAHPUSHANEYE Akşam erken iner mahpushaneye.Ejderha olsan kar etmez.Ne kavgada ustalığın,Ne de çatal yürek civan oluşun.Kar etmez, inceden içine dolan,Alıp götüren hasrete.Akşam erken iner mahpushaneye.İner, yedi kol demiri,Yedi kapıya.Birden, ağlamaklı olur bahçe.Karşıda, duvar dibinde,Üç dal gece sefası,Üç kök hercai menekşe…Aynı korkunç sevdadadırGökte bulut, dalda kaysı.Başlar koymağa hapislik.Karanlık can sıkıntısı…“Kürdün Gelini”ni söyler maltada biri,Bense volta’dayım ranza dibindeVe hep olmayacak şeyler kurarım,Gülünç, acemi, çocuksu…Vurulsam kaybolsam derim,Çırılçıplak, bir kavgada,Erkekçe olsun isterim,Dostluk da, düşmanlık da.Hiçbiri olmaz halbuki,Geçer süngüler namluya.Başlar gece devriyesi jandarmaların…Hırsla çakarım kibriti,İlk nefeste yarılanır cıgaram,Bir duman alırım, dolu,Bir duman, kendimi öldüresiye,Biliyorum, “sen de mi?” diyeceksin,Ama akşam erken iniyor mahpushaneye. Ve dışarda delikanlı bir bahar,Seviyorum seni,Çıldırasıya…

Açar Kan kırmızı yediverenler Ve kar yağar bir yandan Savrulur Karacadağ Savrulur zozan ...Bak bıyığım buz tuttu Üşüyorum da Zemheri de uzadıkça uzadı Seni baharmışın gibi düşünüyorum Seni Diyarbekir gibi Nelere nelere baskın gelmez ki Seni düşünmenin tadı ahmed arif

HASRETINDEN PRANGALAR ESKITTIM Seni, anlatabilmek seni. iyi çocuklara, kahramanlara. Seni anlatabilmek seni, Namussuza, halden bilmeze, Kahpe yalana. Ard- arda kaç zemheri, Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu. dışarda gürül- gürül akan bir dünya Bir ben uyumadım, Kaç leylim bahar, Hasretinden prangalar eskittim. Saçlarına kan gülleri takayım, Bir o yana Bir bu yana Seni bağırabilsem seni, Dipsiz kuyulara, Akan yıldıza, Bir kibrit çöpüne varana, Okyanusun en ıssız dalgasına Düşmüş bir kibrit çöpüne. Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin, Yitirmiş öpücükleri, Payı yok, apansız inen akşamlardan, Bir kadeh, bir cıgara, dalıp gidene, Seni anlatabilsem seni Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır üşüyorum, kapama gözlerini AHMET ARIF

UNUTAMADIGIM Acardin Yalnizligimda Mavi ve yesil ...Acardin Tavsan kani kinali - berrak Yenerdim acilari, Gitmek, Gozlerinde gitmek surgune. Yatmak, Gozlerinde yatmak zindani Gozlerin hani? *To be or not to be* degil *cogito ergo sum* hic degil... Asil is, anlamak kacinilmaz'i Durdurulmaz cigi Sonsuz akimi. Icmek Gozlerinde icmek ayisigin Varmak, Gozlerinde varmak can tilsimina. Gozlerin hani? Canimin gizlisinde bir can idin ki Kan degil sevdamiz akardi geceye, Sikdikca cellad, Kemendi... Duymak Gozlerinde duymak uc - agaclari Susmak, Gozlerinde susmak, Ustura gibi... Gozlerin hani? AHMED ARIF

Tütünü bilir misin? "Kız saçı" demiş zeybekler Su içmez her damardan Yerini kolay beğenmez Üşür ...Naz eder Darılır İki parmak arasında kıyılmış Bir parçası var kalbimin İncecik ak kağıtlara sarılır Dar vakit yanar da verir kendini. Dostun susan dudağına... Ahmed Arif

yarının çocukları gülleri için herbirinin ayva tüyü cilleri için koymuş postasını görmüş restini. he canım. sen getir üstünü... ahmed arif

Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin, Yitirmiş öpücükleri, Payı yok ,apansız inen akşamdan, Bir kadeh,bir cigara,dalıp gidene, ... Seni anlatabilsem seni... Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır Üşüyorum ,kapama gözlerini... A.ARİF

Kaç yol, ağlamaklı olmuşum geceleri.. Asıl, bizim aramızda güzeldir hasret Ve asıl biz biliriz kederi... Ahmed Arif

Mağlup mu desem mahcup mu Ama ikisi de değil Ben garip sen güzel Dünya umutlu...

Seviyorum mümkün değil; Aranızda kurşun, yasak bölge var, Sen genç, sevdan ölünecek kadar güzel, Kanunu yapanlar ihtiyar

Payı yok, apansız inen akşamdan, Bir kadeh, bir cigara, dalıp gidene, Seni anlatabilsem seni... Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır. Üşüyorum, kapama gözlerini... AHMET ARİF

Canımın gizlisinde bir can idin ki, kan değil sevdamız akardı geceye, sıktıca cellat kemendi.. Ahmed ARIF

Güzel Şiirler Sunuyorsun Bizlere SOLAK. Devamını dilerim. Okumaktan Keyif alıyorum ;) Sevgi ve saygıyla

Maviye Maviye çalar gözlerin, Yangın mavisine Rüzgarda asi, Körsem, ... Senden gayrısına yoksam, Bozuksam, Can benim, düş benim, Ellere nesi? Hadi gel, Ay karanlık

Eşitlik için yazdım, Eşitlik için söyledim, Eşitlik için dayak yedim, Eşitlik için sövdüm. O günleri göremeyeceğimi bilsem de Birilerine o günleri gösterebilmek için öldüm. Ahmet Arif

Anadolu Beşikler vermişim Nuh'a Salıncaklar, hamaklar, Havva Ana'n dünkü çocuk sayılır, Anadoluyum ben, Tanıyor musun ? Utanırım, Utanırım fıkaralıktan, Ele, güne karşı çıplak... Üşür fidelerim, Harmanım kesat. Kardeşliğin, çalışmanın, Beraberliğin, Atom güllerinin katmer açtığı, Şairlerin, bilginlerin dünyalarında, Kalmışım bir başıma, Bir başıma ve uzak. Biliyor musun ? Binlerce yıl sağılmışım, Korkunç atlılarıyla parçalamışlar Nazlı, seher-sabah uykularımı Hükümdarlar, saldırganlar, haydutlar, Haraç salmışlar üstüme. Ne İskender takmışım, Ne şah ne sultan Göçüp gitmişler, gölgesiz! Selam etmişim dostuma Ve dayatmışım... Görüyor musun ? Nasıl severim bir bilsen. Köroğlu'yu, Karayılanı, Meçhul Askeri... Sonra Pir Sultanı ve Bedrettini. Sonra kalem yazmaz, Bir nice sevda... Bir bilsen, Onlar beni nasıl severdi. Bir bilsen, Urfa'da kurşun atanı Minareden, barikattan, Selvi dalından, Ölüme nasıl gülerdi. Bilmeni mutlak isterim, Duyuyor musun ? Öyle yıkma kendini, Öyle mahzun, öyle garip... Nerede olursan ol, İçerde, dışarda, derste, sırada, Yürü üstüne - üstüne, Tükür yüzüne celladın, Fırsatçının, fesatçının, hayının... Dayan kitap ile Dayan iş ile. Tırnak ile, diş ile, Umut ile, sevda ile, düş ile Dayan rüsva etme beni. Gör, nasıl yeniden yaratılırım, Namuslu, genç ellerinle. Kızlarım, Oğullarım var gelecekte, Herbiri vazgeçilmez cihan parçası. Kaç bin yıllık hasretimin koncası, Gözlerinden, Gözlerinden öperim, Bir umudum sende, Anlıyor musun ? Ahmet Arif

Gün açar, Karın verir yağmurlu toprak. İncesu Deresi, merhaba. Saçakta serçeler daha çılgındır, Bulutlarda kartal, Daha çalımlı. Koparır göğsünden bir düğme daha, Tezkere bekliyen biri. İncesu Deresi, merhaba. Genç bayraklar vardır, Barış düşünür, Kuyularda işçi mavilikleri. Ben hepsini düşünürüm, Yirmidört saat Ve seni düşünürüm, Karanlık, hırslı... Seni, cihanların aziz meyvası İlan-ı aşk makamından bir mısra, Yeşerip, kımıldar içimde, Düşer aklıma gözlerin... Oysa murad alamam. Oysa akdan-karadan Bilirim, payım bu kadar... Unutmuş gülmeyi gözbebeklerim. Unutmuş dudaklarım öpmeyi. İncesu Deresi, merhaba... Ahmet Arif

Haberin var mı taş duvar? Demir kapı, kör pencere, Yastığım, ranzam, zincirim, Uğruna ölümlere gidip geldiğim, Zulamdaki mahzun resim, Haberin var mı? Görüşmecim yeşil soğan göndermiş, Karanfil kokuyor cigaram Dağlarına bahar gelmiş memleketimin... Ahmet Arif

öyle yıkma kendini öyle mahsun, öyle garip... nerede olursan ol içerde, dışarda, derste, sırada, yürü üstüne üstüne tükür yüzüne celladın fırsatçının, fesatçının, hayının... dayan kitap ile dayan iş ile tırnak ile, diş ile umut ile, sevda ile, düş ile dayan rüsva etme beni! Ahmet Arif