Can Yücel Şiirleri

Arkamdan KonuŞmasinlar DİyeHer Donkişotun bir yeldeğirmeni vardırBenim ki Heybeli’deYarı yarıya yıkıkÜstündeKırmızı üstüne beyaz beyaz harflerleKocamanTÜRKİYE HALK BANKASIYazılıVallahi billahi deBeş kuruş almadım o reklam için Kİbrİt Çakiyorsun Karanlikta Kibrit çakıyorsun karanlıktabadem çiçeklerini görmek içinVe mart denizlerinde tedirgin bir çiftsarnıç gemisi gözlerinBir iş açacaksın sen başımızayangın mı olur artık, bahar mı?

Özledim seni Ayrilik yüregimi karincalandiriyor nicedir.. Beynimi uyusturuyor özlemin Cok sik birlikte olmasak bile Benimle oldugunu bilmenin Bunca zaman icimi nasil isittigini Yeni yeni anliyorum Yoklugun Hatirladikca yüregime saplanan bir siz olmaktan cikip mütemadiyen bir bosluga Sabahlari seni oksayarak baslamalari Aksamlari her isi bir kenara koyup Seninle basbasa konusmalari özlüyorum: Oynasmalarimizi Yürüyüslerimizi Sevimli hasaraligini Cocuksu küskünlügünü... Nasilda serttin baskalarina karsi beni savunurken: Ve ne kadar yumusak Bir cift kisik gözle kendini Ellerimin oksayisini birakirken Gitmeni asla istemedigim halde Buna mecbur oldugunu görmek Ve sana bunlari söylemeden <> demek Beni ne kadar cabuk unutursan o kadar cabuk kavusacaksin mutluluga demek sana ne kadar zor.. Seni görmemek ve belki yillar sonra karsilastigimizda Bana bir yabanci gibi bakmani istemek senden... Yeni bir sevdayi yasakaladigim kalbime söz gecirmek.... Can YÜCEL Her Şey Sende Gizli Yerin seni çektiği kadar ağırsın Kanatların çırpındığı kadar hafif… Kalbinin attığı kadar canlısın Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç… Sevdiklerin kadar iyisin Nefret ettiklerin kadar kötü… Ne renk olursa olsun kaşın gözün Karşındakinin gördüğüdür rengin… Yaşadıklarını kâr sayma; Yaşadığın kadar yakınsın sonuna… Ne kadar yaşarsan yaşa, Sevdiğin kadardır ömrün… Gülebildiğin kadar mutlusun Üzülme bil ki ağladığın kadar güleceksin Sakın bitti sanma her şeyi… Sevdiğin kadar sevileceksin Güneşin doğuşundadır doğanın sana verdiği değer Ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın… Bir gün yalan söyleyeceksen eğer Bırak karşındaki sana güvendiği kadar insansın. Ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret Ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın Unutma yağmurun yağdığı kadar ıslaksın Güneşin seni ısıttığı kadar sıcak. Kendini yalnız hisetiğin kadar güçlü. Kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin… İşte budur hayat! İşte budur yaşamak, bunu hatırladığın kadar yaşarsın… Bunu unuttuğunda aldığın her nefes kadar üşürsün Ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutursun Çiçek sulandığı kadar güzeldir Kuşlar ötebildiği kadar sevimli Bebek ağladığı kadar bebektir Ve her şeyi öğrendiğin kadar bilirsin; bunu da öğren, Sevdiğin kadar sevilirsin… Can YÜCEL

O kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler, arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.

Seninle yaşlanmak istiyorum. Seneler geçsin, sen beni bil, ben seni... bileyim istiyorum. Benim olduğu kadar dostlarının, dostlarının olduğu kadar benim ol istiyorum. Nice sıkıntı ve zorluk yaşayıp anlatalım. Yaşayalım ki, öğrenelim hayatı ve destek çıkmayı. Birbirimizin omuzlarında ağlamalıyız. Sen çok dertlenip, içip, arkadaşlarınla eve gelmelisin. Paylaşmalı ve beraber sıkılmalıyız. Öyle ki, yalnız sıkılmak sıkmalı bizi. Yaşayalım ki, paramız olunca sevinelim. Güzel günlerimizi, evimizde, bir şişe şarap ve pijamalarımızla kutlamalıyız. Ya da bazen dostlarla ucuz biralar içerek… Böylece yaşamalıyız işte. Sonra çocuğumuz olmalı, düşünsene, senin ve benim olan bir canlı. Geceleri ağladıkça sırayla susturmalıyız. Sen arada mızıkçılık yapmalısın. Ve ben söylenerek sıranı almalıyım. Yorgun olduğum için yemek yapmamalıyım, söylenerek yumurta kırmalısın. Hava soğukken birbirimize sıkıca sarılıp yatmalıyız. Zaman su gibi akıp giderken, her şey yaşanmış bir hayatımız olmalı. Her şeye rağmen hiç bıkmamalıyız birbirimizden. Mutlu da olsa, kötü de olsa, yaşadığımız günler bizim günlerimiz olmalı. Saçlara düşünce aklar ya da gidince aklar, çocukları güvence altına alıp gitmeli bu şehirden. Kavgasız, her sabah gürültüyle uyanılmayan, sessiz bir yere gitmeliyiz. Geceleri balkonda denizi seyredip, sandalyelerimizde sallanmalıyız. Eve gelip, benden kahve istemelisin. Çocuklar gelmeli ziyaretimize, geçmişteki hareketli günlerimizi anımsamalıyız… Öyle sevmelisin ki beni, bu yazdıklarım korkutmamalı seni. Tebessümler açtırmalı yüzünde. Bir gün bu hayatı bırakıp giderken, sadece mutluluk olmalı yüzümüzde, birbirimizi sevmenin gururu olmalı, her şeyde…

Yalnızlığa dayanırım da, bir başınalığa asla, Yaşlanmak hoş değil, duvarlara baka... baka. Bir dost göz arayışıyla, Saat tıkırtısıyla... Korkmam geçinip gideriz biz mutlulukla, Ama; ''Günün aydın, akşamın iyi olsun'' diyen biri olmalı. Bir telefon çalmalı ara sıra da olsa kulağımda. Yoksa zor değil, hiç zor değil, Demli çayı bardakta karıştırıp, Bir başına yudumlamak doyasıya. Ama ''Çaya kaç şeker alırsın?'' Diye soran bir ses olmalı ya ara sıra... CAN YÜCEL

BILMELISIN KI.... Duvarda asılı diplomalar insanı insan yapmaya yetmez. Bilmelisin ki … Aşk kelimesi ne kadar çok kullanılırsa, anlam yükü o kadar azalır. Bilmelisin ki … Karşındakini kırmamak ve inançlarını savunmak arasında, çizginin nereden geçtiğini bulmak zor. Bilmelisin ki … Gerçek arkadaşlar arasına mesafe girmez. Gerçek aşkların da! Bilmelisin ki … Tecrübenin kaç yaşgünü partisi yaşadığınızla ilgisi yok, ne tür deneyimler yaşadığınızla var. Bilmelisin ki … Aile hep insanın yanında olmuyor. Akrabanız olmayan insanlardan ilgi, sevgi ve güven öğrenebiliyorsunuz. Aile her zaman biyolojik değil. Bilmelisin ki … Ne kadar yakın olursa olsunlar en iyi arkadaşlar da ara sıra üzebilir. Onları affetmek gerekir. Bilmelisin ki … Bazen başkalarını affetmek yetmiyor. Bazen insanın kendisini affedebilmesi gerekiyor. Bilmelisin ki … Yüreğiniz ne kadar kan ağlarsa ağlasın dünya sizin için dönmesini durdurmuyor. Bilmelisin ki … Şartlar ve olaylar, kim olduğumuzu etkilemiş olabilir. Ama ne olduğumuzdan kendimiz sorumluyuz. Bilmelisin ki … İki kişi münakaşa ediyorsa, bu birbirlerini sevmedikleri anlamına gelmez. Etmemeleri de sevdikleri anlamına gelmez. Bilmelisin ki … Her problem kendi içinde bir fırsat saklar. Ve problem, fırsatın yanında cüce kalır. Bilmelisin ki … Sevgiyi çabuk kaybediyorsun, pişmanlığın uzun yıllar sürüyor. BIR ESI OLMALI INSANIN Bir eşi olmalı insanın Rüzgar onun kokusunu getirmeli, Yağmur O’nun sesini. Akşam onu görecek diye, pırpır etmeli yüreği, Ayakları birbirine dolaşmalı heyecandan eve dönerken, …kıyamadıCennetten köşe almışçasına Sevdiği, sakındığı, bakmaya ğı… Her bir hücresinden aşkın fışkırdığı, Çölde okyanusu yaşadığı bir eşi olmalı insanın Ben seni ölene dek seveceğim boş laf!!! Ben seni sevdikçe ölmeyeceğim..

Her çöpçü devrimci olmasa bile, her devrimci biraz da çöpçüdür. Çöpe boğulmuş düzenleri tarihin çöplüğüne doğru süpürdükleri için.. CAN YÜCEL

Durduğum karlı yamaçtan yukarı Deniz aldı başımı Saçlarım sakallarımla ak Yediyor beni karşıya Ağamın yanına ...Dragos'taki ağıla Bir gemi geçiyor üstümden çocuk Armasıyla güneşin Canhavliyle sıyrılıyorum sulardan Dünyaya dünya gözüyle bakması son anda Nasılmış göreyim diye...

Seninle olmanın tek yan etkisi ne biliyor musun? Nereden bileceksin? Sen benimle hiç olmadın ki. Can Yücel

Yalnızlığım benim çoğul türkülerim ne kadar yalansız yaşarsak o kadar iyi

Terzi kolların kırılsın; Gerçek de bana dar geliyor... Can Yücel

"baktım gökte bir kırmızı bir uçak bol çelik bol yıldız bol insan bir gece sevgi duvarını aştık düştüğüm yer öyle açık seçik ki başucumda bir sen varsın bir de evren saymıyorum ölüp ölüp dirilttiklerimi yalnızlığım benim çoğul türkülerim ne kadar yalansız yaşarsak o kadar iyi"

Evet sevgili, kim özlerdi avuç içlerinin ter kokusunu, kim uzanmak isterdi ince parmaklarına,mazilerinde görkemli bir yaşanmışlığa tanıklık etmiş olmasalardı eğer! Can yücel.

Tabaklarda kalan son kırıntılar gibiydi sana olan sevgim. Sen beni hep bıraktın; Bense hep arkandan ağladım..

''Gitmek unutmak değildir sen bunu çok iyi biliyorsun. Aklımda gözlerin varken sen buna gitmek mi diyorsun?''

sen gittikten sonra yanlız kalacağım. Yanlız kalmaktan korkmuyorum da, ya canım ellerini tutmak isterse.. Can yücel.

Gözlerin yağmurdan sonra yaprakların yeşili.. Bi de başını çeviriyorsun ki, Yanında ben varım... Can Yücel

Gitmek istiyorsa, bırakacaksın gitsin Aklı seninle olmayanın bedeni yanında olsun ister misin"?

Hem ben sana bir şey söyleyim mi? Ben aslında seni görmek falan değil, düpedüz seni istiyorum. 'Can Yücel

Can Yücel'e sormuşlar; neden hep babanıza şiir yazıyorsunuz üstad vermiş cevabını.anneme olan sevgimi yazacak kadar şair değilim

Unutma! Yüreğinde bir ismin imzası var ve sen onu silemezsin Söküp atamazsın ne kadar uğraşsanda, Seninle beraber büyür içindeki sızı İlk önce onu hissedersin başkasına dokunduğunda Unutma! Bir kere sevdin mi uzun uzun yanarsın... Sitemler... Öfkeler... Birikiren içinde sen azalırsın Dilinde küfür elinde kadeh eksik olmaz.. Günler böyle geçer alışırsın Unutma! Sabahlar artık gecikir.İster sağa dön ister sola... Gözüne uyku değil gidenin hayali gelir. Kendini şiirlere verirsin... Elin sigaraya gider her on dakikada bir fena zehirlenirsin.. Unutma! Bir süre güvenmeyeceksin kimseye kendine sığınacaksın.. Aşk Konuşulduğunda sen susacaksın.. Of larla Ah larla başlayacaksın her cümleye.. Çevrende senden başka herkes haksız olacak, Senin haklılığında çaresiz gidecek çöpe.. Unutma! Birgün kaldığın yerden başlayacaksın biri seni bulacak.. Önce korkacaksın eski acılara yakalanmaktan biraz ürkeceksin Ne kadar dirensende nafile insansın sonuçda seveceksin... Eski acılara bakıpda küsme sevdalara.. Gavura kızıpda oruç bozulmaz Sök at kafandan acabaları! Bir kemik aynı yerden iki defa kırılmaz.. Artık kararmaz gecelerin.. Bir daha yaşlar akmaz gözünden.. Sabahların gecikmez.Kim bilir ağladığın günlere gülersin Unutma! Bir defa öldün ya zamanında ? Bir daha ölmezsin...

DAVET ... "şunları bir araya toplayayım. Bir güzel muhabbet edelim" diye düşündüm. Mutfak işinden de anlarım. Donattım sofrayı. Bayağı uğraştım. Hepsinin, ayrı ayrı ne yemekten, ne içmekten hoşlandığını iyi bilirim. Bayağı da para gitti. Birinin yediğini öbürü yemez. Ötekinin içtiğini beriki içmez. Dört kişilik sofra kurdum. Mumları da yaktım. Bak hepsi, Erick Satie severdi. Hatırladım. Müziği de ayarladım. Geldiler. 20 yaşında ben, 35 yaşımda ben, 40 yaşımda ben ve bugünkü ben dördümüz. Birden yirmi yaşımı, otuz beş yaşımın karşısına oturttum. Kırk yaşımın karşısına da, ben geçtim. Yirmi yaşım, otuz beş yaşımı tutucu buldu. Kırk yaşım ikisinin de salak olduğunu söyledi. Yatıştırayım dedim. "Sen karışma moruk" dediler. Büyük hır çıktı. Komşular alttan üstten duvarlara vurdular. Yirmi yaşım kırk yaşıma bardak attı. Evin de içine ettiler. Bende kabahat. Ne çağırıyorsun tanımadığın adamları evine ... CAN YÜCEL

Kirpiğimden süzülen damla… Ve Ayrılığın adı, hoşçakal. Can Yücel...

Gitmek istiyorsa, bırakacaksın gitsin Aklı seninle olmayanın bedeni yanında olsun ister misin"? __________________ emeğinize sağlık sayın solak,ne kadar doğru söylenmiş bir söz.

Hayatına girmek isteyene, tam zamanında açmalısın kapını. Ve tam zamanında çıkarmalısın, sevginden şımarmaya başlayanları.. ' - Can Yücel -

Bir insana zorla sevdiremezsin kendini. Bana güven diyemezsin. O bunu hissetmiyorsa,tek bir söz söyleyebilirsin: "Sen bilirsin" Can Yücel

Bu gül bir şeyin anısı olacak ama neydi unuttum. Kimbilir belki de sabah sabah yeniden açan umudun. CAN YÜCEL

Yüz kızartıcı bir suç değildir hırsızlık; çalınan birinin kalbiyse eğer. Can Yücel

O da senin gibi seviyor mu" dediler. İşte cevap veremediğim tek şey buydu.. Can Yücel

Basit biri değilim..! Gözlerimi kanatırcasına ağladığım gecelerim var.! Ve kahkahalara sarılmış anılarım.! Herkes kadar dertli,bazılarından fakir, çoğundan zenginim. ... Taşıdığım hayallerim, söylenecek şarkılarım, paylaşılacak dostluklarım var. Bilmeyene sevmeyi öğretecek kadar büyük bir kalbim, Gidene beddua edemeyen bir dilim var.. Yüreğimi korkak büyütmedim.! "Kaybettiklerim; dağıttığım servetimdir"..! CAN YÜCEL

Bazen gitmek gerekir.Fazla yormadan, daha fazla bıktırmadan. Eğer vaktiyse ardına bile dönüp bakmadan...

Yalnız kalmaktan korkmuyorum da, ya canım ellerini tutmak isterse? CAN YÜCEL

Bi Şiir'de Benden Olsun :) BU DA ÖYLE BİR AŞK Sırtımda çıplak Islak nefesin Bi gidip bi geliyor Biz senlen yatmıyoruz ki Yaşamıyoruz da Hep yarışıyoruz Sen mi ben mi Önce kim Ölümü öldürecek diye Can Yücel

Ülkenin, farklı şehirleriydik. ben sürgün yeri, sen başkent. İlk isyan hep sende başlardı. Cezasını çekmek hep bana kalırdı. Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını,kendimi bulduğumda anladım. Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış, Kendi yolumu çizdiğimde anladım.. Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat, okuyarak,dinleyerek değil.. Bildiklerini bana neden anlatmadığını, anladım.. Yüreğinde aşk olmadan geçen hergün kayıpmış, Aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım.. Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden, Neden hiç ağlamadığını anladım.. Ağlayanı güldürebilmek,ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş, Gözyaşımı kahkaya çevirdiğinde anladım.. Bir insanı herhangi biri kırabilir, ama bir tek en çok sevdiği acıtabilirmiş, Çok acıttığında anladım.. Fakat,hakedermiş sevilen onun için dökülen her damla gözyaşını, Gözyaşlarıyla birlikte sevinçler terkettiğinde anladım.. Yalan söylememek değil, gerçeği gizlememekmiş marifet, Yüreğini elime koyduğunda anladım.. ”Sana ihtiyacım var, gel ! ” diyebilmekmiş güçlü olmak, Sana ”git” dediğimde anladım.. Biri sana ”git” dediğinde, ”kalmak istiyorum” diyebilmekmiş sevmek, Git dediklerinde gittiğimde anladım.. Sana sevgim şımarık bir çocukmuş,her düştüğünde zırıl zırıl ağlayan, Büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında anladım.. Özür dilemek değil, ”affet beni” diye haykırmak istemekmiş pişman olmak, Gerçekten pişman olduğumda anladım.. Ve gurur, kaybedenlerin,acizlerin maskesiymiş, Sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış, Yüreğimde sevgi bulduğumda anladım.. Ölürcesine isteyen,beklemez,sadece umut edermiş bir gün affedilmeyi, Beni afetmeni ölürcesine istediğimde anladım.. Sevgi emekmiş, Emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş

KÖRÜKÖRÜNE YAŞAMAK Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne. “O olmazsa yaşayamam” demeyeceksin. Demeyeceksin işte. Yaşarsın çünkü. Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki. Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın. Ve zaten genellikle o daha az sever seni, senin o’nu sevdiğinden. Çok sevmezsen, çok acımazsın. Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem. Çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini.. Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin. Senin değillermiş gibi davranacaksın. Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın. Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın. Çok eşyan olmayacak mesela evinde. Paldır küldür yürüyebileceksin. İlle de bir şeyleri sahipleneceksen, Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin. Gökyüzünü sahipleneceksin, Güneşi, ayı, yıldızları.. Mesela Kuzey Yıldızı, senin yıldızın olacak. “O benim” diyeceksin. Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir şeylerin.. Mesela gökkuşağı senin olacak. İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın. Mesela turuncuya, ya da pembeye. Ya da cennete ait olacaksın. Çok sahiplenmeden, Çok ait olmadan yaşayacaksın. Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi hem de hep senin kalacakmış gibi hayat. İlişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak… Can Yücel

Öyle sabah uyanır uyanmaz yataktan fırlama Yarım saat erkene kurulsun saatin. Kedi gibi gerin, ohh ne güzel yine uyandım diye sevin.. Pencerini aç, yağmur da olsa, fırtına da olsa nefes al derin derin… Yüzüne su çarpma, adamakıllı yıka yüzünü serin serin… Geceden hazır olsun, yarın ne giyeceğin. Ona harcayacağın vakitte bir dilim ekmek kızart, Çek kızarmış ekmek kokusunu içine, Bak güzelim kahvaltının keyfine . . . CAN YÜCEL

Hem her an avuçlarından kayıpgidecekmiş gibi Hemde hep senin kalacakmış gibi hayat İlişik yaşayacaksın Ucundan tutunarak. Can YÜCEL

Ateş ile suyun hikayesi Ateş bir gün suyu görmüş yüce dağların ardında sevdalanmış onun deli dalgalarına. Hırçın hırçın kayalara vuruşuna, yüreğindeki duruluğa Demiş ki suya: Gel sevdalım ol, Hayatıma anlam veren mucizem ol… Su dayanamamış ateşin gözlerindeki sıcaklığa al demiş; Yüreğim sana armağan… Sarılmış ateşle su birbirlerine sıkıca, kopmamacasına… Zamanla su, buhar olmaya, ateş, kül olmaya başlamış. Ya kendisi yok olacakmış, ya aşkı… Baştan alınlarına yazılmış olan kaderi de yüreğindeki kederi de alıp gitmiş uzak diyarlara su… Ateş kızmış, ateş yakmış ormanları… Aramış suyu diyarlar boyu, günler boyu, geceler boyu Bir gün gelmiş, suya varmış yolu Bakmış o duru gözlerine suyun, biraz kırgın, biraz hırçın. Ve o an anlamış; aşkın bazen gitmek olduğunu. Ama gitmenin yitirmek olmadığını…. Ateş durmuş, susmuş, sönmüş aşkıyla. İşte o zamandan beridir ki: Ateş sudan, su ateşten kaçar olmuş.. Ateşin yüreğini sadece su, Suyun yüreğini Sadece ateş alır olmuş… Can Yücel

Kim Özlerdi O kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler, arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer. Dayanılması o kadar da zor değildir, büyük ayrılıklar bile, en güzel yerde başlatılsaydı eğer. Utanılacak bir şey değildir ağlamak, yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer. Yüz kızartıcı bir suç değildir hırsızlık, çalınan birinin kalbiyse eğer. Korkulacak bir yanı yoktur aşkların, insan bütün derilerden soyunabilseydi eğer. O kadar da yürek burkmazdı alışılmış bir ses, hiçbir zaman duyulmasaydı eğer. Daha çabuk unuturdu belki su sızdırmayan sarılmalar, kara sevdayla sarıp sarmalanmasalardı eğer. Belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla, öylesine delice bakmasalardı eğer. Çabuk unutulurdu ıslak bir öpücüğün yakıcı tadı belki de, kalp, göğüs kafesine o kadar yüklenmeseydi eğer. Yerini başka şeyler alabilirdi uzun gece sohbetlerinin, son sigara yudum yudum paylaşılmasaydı eğer. Düşlere bile kar yağmazdı hiçbir zaman, meydan savaşlarında korkular, aşkı ağır yaralamasaydı eğer. Su gibi akıp geçerdi hiç geçmeyecekmiş gibi duran zaman, beklemeye değecek olan gelecekse sonunda eğer. Rengi bile solardı düşlerdeki saçların zamanla, tanımsız kokuları yastıklara yapışıp kalmasaydı eğer. O büyük, o görkemli son, ölüm bile anlamını yitirirdi, yaşanılası her şey yaşanmış olsaydı eğer. O kadar da çekilmez olmazdı yalnızlıklar, son umut ışığı da sönmemiş olsaydı eğer. Bu kadar da ısıtmazdı belki de bahar güneşleri, her kaybedişin ardından hayat yeniden başlamasaydı eğer. Kahvaltıdan da önce sigaraya sarılmak şart olmazdı belki de, dev bir özlem dalgası meydan okumasaydı eğer. Anılarda kalırdı belki de zamanla ince bel, namussuz çay bile ince belli bardaktan verilmeseydi eğer. Uykusuzluklar yıkıp geçmezdi, kısacık kestirmelerin ardından, dokunulası ipekten bir o kadar uzakta olmasaydı eğer. Issız bir yuva bile cennete dönüşebilirdi belki de, sıcak bir gülüşle ısıtılsaydı eğer. Yoksul düşmezdi yıllanmış şarap tadındaki şiirler böylesine, kulağına okunacak biri olsaydı eğer. İnanmak mümkün olmazdı her aşkın bağrında bir ayrılık gizlendiğine belki de, kartvizitinde “onca ayrılığın birinci dereceden failidir” denmeseydi eğer. Gerçekten boynunu bükmezdi papatyalar, ihanetinden onlar da payını almasaydı eğer. Issızlığa teslim olmazdı sahiller, kendi belirsiz sahillerinde amaçsız gezintilerle avunmaya kalkmamış olsaydın eğer. Sen gittikten sonra yalnız kalacağım. Yalnız kalmaktan korkmuyorum da, ya canım ellerini tutmak isterse… Evet Sevgili, Kim özlerdi avuç içlerinin ter kokusunu, kim uzanmak isterdi ince parmaklarına, mazilerinde görkemli bir yaşanmışlığa tanıklık etmiş olmasalardı eğer!! Can Yücel

güzel paylaşım olmuş................

Yalan söylememek değil, gerçeği gizlememekmiş marifet. Can Yücel