DİŞİ ASLAN Hayvanlar bir gün, ” Kim daha çok çocuk doğurabilir ? ” diye çekişmeye başlarlar. Hep birlikte dişi aslana gidip danışırlar. ” Sen kaç çocuk doğurabiliyorsun ? ” diye sorarlar aslana. ” Bir ” diye yanıtlar dişi aslan. ” Fakat ben aslan doğururum. ” DERSİMİZ; NİTELIK, NİCELİKTEN ÖNEMLİDİR. * ———— ——— ——— ——— ——— ——— ——– YENGEÇ İLE ANNESİ ” Neden böyle yan yan yürüyorsun yavrum ? ” diye sorar anne yengeç çocuğuna. ” Düzgün yürüsene ! ” der. – ” Pekala anne ” der çocuk. – ” Sen önümden düzgün yürü, ben seni takip ederim. “ DERSİMİZ; HAREKETLER SÖZLERDEN ÖNDE GELİR. * ———— ——— ——— ——— ——— ——— ——– ASLAN, KOYUN, KURT VE TİLKİ Aslanın biri, bir koyunu yanına çağırır ve nefesinin kokup kokmadığını sorar. “Evet ” diye yanıtlar koyun. Aslan bu yanıta kızar ve koyunu oracıkta parçalar. Daha sonra kurda seslenip yanına çağırır, ona da aynı soruyu sorar. ” Hayır ” diye yanıtlar kurt korkudan. Ancak o da yağcılık yaptığı için aslanın öfkesinden kurtulamaz. Sıra tilkiye gelmiştir. Aynı soruyu tilkiye de sorar. Tilkinin yanıtı şöyle olur; – Üzgünüm, üşütmüşüm biraz, o yüzden burnum koku almıyor … DERSİMİZ; AKILLI KİŞİ TEHLİKELİ DURUMLARDA KONUŞMAZ !!! * ———— ——— ——— ——— ——— ——— ——– KAZLAR VE TURNALAR Kazlar ve turnalar, bir gün aynı tarlada yiyecek ararlarken birden yanlarına yaklaşmaya çalışan avcıyı fark ederler. Turnalar daha çevik ve hafif oldukları için hemen uçarlar. Oysa kazlar ağır hareket ettikleri için avcıdan kurtulamazlar. DERSİMİZ; YAKALANANLAR HER ZAMAN SUÇLU OLANLAR DEGİLDİR. * ———— ——— ——— ——— ——— ——— ——– HASTA GEYİK Yaşlı bir geyik hasta düşer ve daha rahat otlayabilmek için güzel otlarla dolu bir çalılıkta yaşamaya başlar. Her hayvanla iyi geçindiği için pek çok hayvan sık sık geyiğin ziyaretine gelir. Zamanla her gelen hayvan bu güzel otlardan tatmaya başlayınca, kısa süre sonra tüm otlar biter. Geyik hastalıktan kurtulur ama yiyecek hiçbir şey kalmadığı için bir süre sonra açlıktan ölür. DERSİMİZ; BAZEN İYİ ŞEYLER DE PAYLAŞTIKÇA BİTEBİLİR. ELİMİZDEKİNİN DEÐERİNİ BİLELİM. * ———— ——— ——— ——— ——— ——— ——– FARELERIN TOPLANTISI Bir gün fareler bir araya gelirler ve başlarına musallat olan bir kediden kurtulma planları yaparlar. Pek çok fikir öne sürülür. Hiç biri kabul görmez. En sonunda genç bir fare kedinin boynuna bir çan asmayı önerir. Böylece kedi kendilerine yaklaşırken, farkına varacak ve kaçabileceklerdir. Bu öneri fareler tarafından alkışlarla onaylanır. Bu arada, bir köşede sessizce onları dinlemekte olan yaşlı bir fare ayağa kalkar ve bu önerinin çok zekice olduğunu, başarılı olacağından hiç kuşkusu olmadığını belirtir. ” Fakat ” der. ” Kafamı bir soru kurcalıyor. Aramızdan kim kedinin boynuna çan asacak ? ” DERSİMİZ; İYİ BİR PLAN YAPMAK AYRI, O PLANI GERÇEKLEŞTİRMEK AYRIDIR. *ALINTI
