Bu rüyayı geçen sabah gördüm,bu pazartesi sabahı,akşamları dua okuduğum halde ve korunma taşıdığım halde gördüm.Ne olduklarını bilemediğimden beni tedirgin ediyor olduğundan anlatarak danışmaya karar verdim,bu rüyanın ardından akşamları tek oturamıyor oldum,herkez yatmaya çıkınca ben de onlarla çıkıyor oldum bu rüyanın ardından şu 2 gündür.Ne olduklarını bilirsem bu vaziyetten kurtulurum.Pazartesi sabahı eşimle kızımız birlikte çıktılar ve ben geri yattım,eşim işine giderken kızımızı da staj gördüğü otele bırakmak için erken çıktıkları için,ben daha sonrasında kalkıyorum.Ve geri uyduğumda -rüyamda:gözlerimi açıyorum ve diyorum ki-ben kör değilim gözlerim görüyor,sağır değilim kulaklarım duyuyor -ve önüme doğru yürüyorum,göya bir odanın içindeymişim ve açık olan odanın kapısından çıkıyorum.Solumda binanın duvarı boyunca tam önümde alt kata inen yarım ay şeklinde merdiven var,kenarında korkulukları var ve sağıma bakıyorum,üzerinde durduğum koridor uzunlamasına devam ediyor ve -L-şeklinde dönüyor,asma koridordur,koridor boyunca kapalı kapılar var ve bu üst katın asma koridorlu terastan alt kat görünüyor,aynı şu 2.katlı büyük alış-veriş mazalar gibi tipindedir,alanı çok geniş ve kalabalık,basamaklardan yukarıya çıkan insan kuyrukları var.Onlar üst kata çıkıyorken ben de alt kata inmeye yöneldim ve 2-3 basamak sonrası duraksadım:herkez yukarı çıkıyorken ben niye aşağa iniyorum ki diye düşündüm ve ardından,neyse,en azından kör olmadığımı ve görüyor olduğumu görmüş olurlar diye düşünerekten inmeye devam etmeye karar verdim ve o çıkan insan topluluğuna gülümseyerek devam ettim ve 1-2 basamak sonrası ayağım kaydı veya boşa düştü ki nasıl oldu anlayamadan sağa ayağımın üzerine düşerek basamaklardan kendimi durduramadan[sağa elimle korkuluğundan tutunduğum halde] o vaziyette hızla basamakları teker teker kayarak kendimi aşağıda buldum ve kaydığım esnada ayak uçlarım insanları üst üste yıkar endişesiyle içimden hep Allah Allah diye zikredip durdum.Basamakların genişliği dar olmasına rağmen nasıl ayaklarıma hiç takılmadan çıkabildiler anlayamamıştım,herhalde onlar ruhtur diye aklımdan geçirmiştim.Yerde kendimi bulur bulmaz ayağa kalktım ve Allahım sana şükürler olsun,insanları devirmeden inebildim-dedim kendi kendime yarı fısıltı şeklinde ve sağıma dönüp yürüdüm:o anda kendimi benim evimin oturma odasında buldum,önümde de mutfağın yemek masası duruyor ve üzerinde plastik kova ve içinde tavukların yemi var-arpa ve darı karışımı ve yanı başında yoğurt kovası ve tavuklarımın yemini götürmek için yoğurt kovasına yemden doldurduğum sırada…hemen sağımda ileri-gerili kendi halinde koşuşturan 1.yaşında bir çocuk belirdi.Şaşırdım,evimizde küçük çocuk yotu,bu da nereden çıktı diye düşündüm,ben yokmuşum gibi koşturup duruyordu,bana hiç bakmadı,onu izlerken gülümsedim:seyrek sarı ve kıvrımlı kısa saçları vardı,beyaz tenli,sevimli ve üzerinde beyaz zıbın vardı,üstü atlet şeklinde ve altı kilyot şeklinde bir tulum ve ayakları yalınayaktı.Bir kaç dakika sonrası gözden kayboldu.Elimdeki yemle mutfak kapısına yöneldiğim sırada aniden oturma odası kapısında bu çocuk geri geldi ve aynı şekilde ileri-gerili koşturup duruyordu be yokmuşum gibi.Öylece kala-kaldım ve düşünmeye başladım:bu çocuk kimdir,neden burda….yönünde ard arda düşünceler sıralanırken girmiş olduğu kapıdan çıktı ve bir anda ben daha adımımı atamadan mutfak kapısında 3.yaşında bir çocuk girdi,aynı şekilde koşturup durdu,saçları seyrek,kısa ve kıvrımlı ancak rengi siyah ve o da yalın ayak ve üzerinde yine beyaz zıbından var,ve siyah saçlı olması-3.yaşında olması dışındaki diğer fark bu çocuğun cinsiyeti belliydi-erkek çocuydu.Bir çocuk varken 2.çocuk oldu ve o an artık ne düşüneceğimi bilemez halde öylece bu 3.yaşındaki koşturan çocuğa baka kaldım ağzım açık şekilde ve bir anda…tam önümde koşturan bu çocuk durdu ve başını omuzun üzerinden çevirip yüzüme baktı.Yusyuvarlak siyah gözleri karşısında kanım dondu.Sağa elimdeki yoğurt kabıyla elimi kaldırarak:Ay git git -diye haykırdım,o ise hiç kıpırdamadan hala gözlerime bakıyordu ve yeniden – ay git-diye haykıracakken,ağızım tutukluk yaptı ve sadece A….diye bağrarak el kol hareketleriyle benden uzak dur git gibisine çırpınarak-gözümü açtığımda hala A…diye bağırıyor ve el kol sağa-sola savurur vaziyetteydim.Saate baktım ve 11-i çeyrek geçiyordu,sabah saat 8 ile 11 çeyrek geçe arası gördüğüm bir rüyaydı.Yetişkin bir insan hiç küçük çocuktan korkar mı…ama bu çocuk beni korkutmayı başardı.Sonuçta sadece bir rüyadan ibaret de olsa ben gece tek oturmaktan korkuyor oldum,dışarda tıngırtı dahi olsa ben bu çocuk mu geldi de içerde mi diye öfleniyor oldum,çok berbat bir durum.Rüyamda dahi ilk kez böyle bir çocuk gördüm,o 1.yaşındaki beni korkutmadı-belki bana dönüp bakmadığı içindir,bilemiyorum,belki o da bunun gibidir,kim bilir.Çocuk olduklarından dolayı ne yapmam gerektiğini bilemedim,zira şu 2 gündür akşamları içerde tıngırtılar oluyor ve içerde beslediğimiz hayvan yok.Bana bir yol gösterin,onları ikinci kez rüyamda görmek istemem,bunun bir çaresi varmıdır.Şimdiden teşekkürler.Saygı ve hürmetle