———KADININ ÇIÐLIÐISessizliğin acı çığlığıydı kadınlar Kalın duvarını delemediler sessizliğin Gölgesinde kaldılar ataerkil tarihin Çığlık olsalarda zamana Duyuramadılar seslerini erkek egemen zihniyete Ya da duyamamazlıktan geldik seslerini Dillerine kelepçe vurduk inatla Toprağa gömüp bedenlerine taş yığdırdık ya da Yaktık insanlığı doğuran bedenleri Bizi kucaklayan yürekleri yaktığımız gibi Ninni söyleyen dillere yasak koyduk Alınteri ve sevdalarına yasak koyduğumuz gibi Köylüydü onlar narin elleri nasırlı Emekçiydi onlar topraksız işçi Gül dünyaydı kadınların her biri Düştüler toprağa namus belasından Dünyalarımızı onlar armağan etti bize Çünkü anneydi, sevgiliydi onlar Her şeyden önce kadındı onlar Ve yüreklerinde amazon ruhu taşıyorlardı Yetmese de güçleri savaş ateşini söndürmeye Barış ve umut kokan yürekleri vardı Hasret ve hüzün dolu olsada dünyaları Emek ve sevgi yüklü yürekleri vardı Yüreklerinde ağıt olsada acıları Dillerinde zılgıt oldu sevinçleri Toprağa hep umut ektiler mevsimsiz Mahsulü emek ve barış oldu tarifsiz Zulmün karanlık gölgesinden çıktılar aydınlığa Özgürlük kokan dağların gülleri oldular Karlı dağ başlarındaki berfin gibi Kan ve savaş kokan erkek egemen dünyada Emek kokan barış gülleri oldular Sami Çiftçi
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.