ağızdan çıkan her söz yaralıyor yüreğimizi

Yüzümüzü sulara bıraktık hayallerimizi sıvası dökülmüş duvarlara önce miydi, sonra mıydı, kar mıydı? yağmur muydu? bilemedik? üşüdükçe içimize çöktü sis… Hep sancısını çektik kahreden yılların ne giysek yakışmıyor hüzünden başka eğilip bakmaya korktuğumuz,sahipsiz bir mezar içimiz. her akşam tanımadığımız bir hicran görmediğimiz bir ıstırap çalıyor kapımızı… Kalbimizi bir vefasız, ömrümüzü bir hayırsız aldı hayatın çıkmazında hep teselli aradık buruk gülümsemeler dindirebilir mi hüznü ah! Can? kime ne verebiliriz ki, gönül mü? ömür mü? can mı? mal mı? yok yüreğimizden başka servetimiz Her baktığımız göz yuttu gönlümüzü hançerini sapladı her tuttuğumuz el… nereye gidebiliriz ki yüreğimizden başka sokaklar çıkmaz sokak ömrümüzde Çıktığımız her yolculukta düştüğümüz her kalabalıkta ıssız bir kıyıda üşüdü gözlerimiz alıp yalnızlığımızı bastık bağrımıza içimiz kanaya kanaya Yetimdik mevsimlerin koynunda, yaralıydık acılarla yattık, acılarla kalktık bir ömür acılara acılar kattık, kurudu gözpınarlarımız, karanlığı siper edip gözlerimize yüreğimizle ağladık. Kimsesiz bir çocuğun yüreğine çizip resimlerimizi kayıp mezarlara gömdük, yüzümüze siper ettiğimiz gülüşleri ve kaygılarımızı yükleyip sevdalı bir kuşun kanadına ardında el açıp aşka ve acıya ağladık Hep yüreğimizde saklı tuttuk sevgimizi, gözlerimizde, yüzümüzün hüznünde saklı tuttuk… gökyüzünü doldurup soluğumuza isyanımızı kilometrelere zincirleyip kayıp bir vadide idam ettik geçmişimizi Yitirdik güzelim ümitlerimizi yitirdik ömrümüzde ne varsa yaşama dairgidenler dönmedi ah! Can solgun bir güz bahçesi renginde boynu bükülü gelincikler gibi kaldık yaralı uçurumları birer birer koşarak boş yere yollara baktık, türküler yaktık kurudu gözpınarlarımız, yüreğimizle ağladık. Gurbet ki, kahreden yanımız acılara gömdüğümüz isyanımız derdimizi kime nasıl anlatırız, kimimiz var ki, ah! Can lime lime yüreğimiz, ilmik ilmik gözyaşlarımızdan başka… Hasret ki, göçmen kuşların kanadında taşıdığı gamdan bir dağ gibi oturmuş gözlerimize… buruk gülümsemeler dindire bilir mi hüznü ah! Can? kime ne anlata biliriz ki, ağızdan çıkan her söz yaralıyor yüreğimizi…. alıntıdır…