Abdullah
Ne kadar da hür olsan, Abdullahsın yine de
Öyle ise Rabbine, saygı taşı sine de!
İman ehli olamaz, elbette ki sergerdan;
At kibir’i kalbinden, “teslim oldum dine” de!
İman eyle sadece; Vahid, Ehad, Allah’a!
Zira yer yok alemde, ondan başka İlah’a!
Sakın ola şirk koşma, O Rabbine bir şeyi;
Ancak böyle kavuşur, insanoğlu felaha!
Tevekkülü esas tut, itimat et Mevla’ya!
Güvenirsen ona sen, vasıl eder evla’ya.
Şüphe etme katiyen, kereminden, gücünden;
Tereddüde yok mahal, O, nazirsiz Mevla ya!
Tevazudan ayrılma, mahviyette kıl karar!
Adalete önem ver, ihlal etme kıl kadar!
Aşma asla haddini, kral olsan şu arzda;
Abdullah’ım diyorsan, konuş ancak kul kadar!
“Mülk benimdir” diyerek, havalanma boşa sen!
Kem havaya girersen; gidemezsin hoşa sen!
Malikü-l mülk; Allah’tır, sense yalnız bir memluk;
Öyle ise o fikri; üç talakla boşa sen!
Abdullah Toroslu
