Ebû Said El-Hudrî’den Radıyallahu Anh rivayet edildiğine göre, şöyle demişdir:
“Bir gün, Rasûlullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem mescide girdi. Bir de orada Ebû Umâme adında ensardan bir adam bulunuyordu. Peygamber ona:
“Ey Ebû Umâme! Böyle namaz vakti olmadığı bir zamanda seni burada oturuyor görmekteyim, (nedir bu halin)?” dedi. Ebû Umâme:
-Üzerime çöken üzüntüler ve borçlar, ya Rasûlallah!…deyince Peygamber Efendimiz şöyle buyurdu:
-Sana bir takım sözler öğreteyim mi ki, onları söylediğin zaman, Allah senin üzüntünü gidersin ve senden borcunu ödesin? Ben; ‘evet (öğret) ya Rasûlallah’ dedim. Peygamber efendimiz şöyle buyurdu: “Sabahladığın ve akşamladığın vakitlerde şunları söyle:
(Allâhümme innî eûzü bike minel hemmi vel hazeni ve eûzü bike minel aczi vel keseli. Ve eûzü bike minel cübni vel buhli. Ve eûzü bike min ğalebetid deyni ve gahrir ricâli. )
“Allah’ım! Üzüntü ve kederden sana sığınırım. Acziyetden ve tenbellikten sana sığınırım. Korkaklıktan ve cimrilikten sana sığınırım. Borç altına düşmekten ve düşmanların üstün gelmesinden sana sığınırım.” Ebû Umâme der ki, ben bunu yaptım. Allah Tealâ, üzüntü ve kederimi giderdi ve borcumu benden kaldırdı.”
* * *
Hazreti Ali’den Radıyallahu Anh rivayet edildiğine göre, bir, mükâteb (borçlu köle) kendisine gelip şöyle dedi: “Ben âzâd olma karşılığı olarak ödeyeceğim borcumdan acziyete düştüm, bana yardım et.” Hazreti Ali:
“Rasûlullah’ın Sallallahu Aleyhi ve Sellem bana öğretmiş olduğu bir takım sözleri öğreteyim mi? Senin üzerinde dağ kadar borç olsa dahi, Allah onu sana ödetir. Şöyle söyle:
(Allâhümmekfinî bihalâlike an harâmike ve ağninî bifadlike ammen sivâke.)
“Haramına karşı beni helâlin ile yetindir, Allah’ım! Senden başkasından da fazlınla beni müstağni kıl (senden başkasına beni muhtaç etme.)”
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.