Şeddad b. Evs’ten (r.a.) rivayet edilen bir hadis-i şerifte Resulullah (s.a.v.) buyururlar ki : Seyyidü’l-istiğfar (istiğfar dualarının en büyüğü şudur: “Allahümme ente rabbi, la ilahe illa ente, halakteni ve ene abdüke ve ene ala ahdike ve va’dike ma isteta’tü, euzü bike min şerri ma sana’tü, ebuü leke bi-ni’metike aleyye, ve ebuü bizenbı, fağfir lı feinnehü la yağfirü’z-zünube illa ente.” “Allahım! Sen benim Rabbimsin. Senden başka ilah yoktur. Beni sen yrattın ve ben senin kulunum. Gücümün yettiği kadar (ezelde benden aldığın) misakın, ahdinin üzerineyim. Kusurlarımın şerinden sana sığınırım. Senin bana ihsan ettiğin nimetleri itiraf ediyor, buna karşı günahımıda itiraf ediyorum. Ey Rabbim! Beni bağışla. Zira senden başka affedecek kimse yoktur.” (Buhari)