Vakti zamanında cahil biri bir üstadın kapısını calmış ve ona ;– Efendim, bana kitabı anlatır mısın! demiş. – Kitabı mı? demiş üstadı, ben ömrümü kitabı okumaya adadım ona rağmen hala bildiklerim ancak bir hiçken sana nasıl olur da tüm kanunları ve bunlarin aralarındaki anlamları anlatabilirim ki?Ancak cahil adam ikna olmamış, onun israrını gören üstad onu denemek istemiş ; – O zaman şimdi beni iyice dinle. düşün ki bir eve bacadan iki kişi girdi, birinin yuzu kapkara, digerinin ise tertemiz. bunların hangisi yüzünü yıkar?”– Bundan kolay ne var demiş adam ; – tabi ki kirli olan!”.Üstad gülmüş, “ işte cahil insanlarıin kitabı öğrenmeleri hakkındaki yorumumun sebebi bu idi. düşünsene, kirli yüzlü olan adam digerinin yüzüne bakacak ve temiz yüzü görecek. böylece kendi yüzünün temiz olduğunu sanacak. oysa ki temiz yüzlü adam öbürünün yüzündeki kiri görüp kendi yüzünü de kirli sanacak ve yüzünü yıkayacak“.Adam bir süre düşünmüş..sonunda kafasını sallamış – Size nasıl teşekkür edebilirim efendim? sanırım sonunda kitabı anladım.– Aahh, ah.. Daha çok uzun bir yolun var demiş üstad üzüntü ile. – Aynı bacadan sürünerek inen iki adamdan birinin yüzünün tertemiz ötekinin ise kirli olabileceğine nasıl inanabiliyorsun ki?..Alıntı A.Hulusi..