Ey Rabbim,“Sana hüznümü ve kirikligimi sikayet ediyorum.”Sana insanlari ve olaylari sikayet etmiyorum. Aksine o olaylarin icindeki halimi sikayet ediyorum.. Sana basima gelenleri sikayet etmiyorum Rabbim; ama basima gelenler karsisinda kirilmalarimi, üzüntülerimi, yikilislarimi sikayet ediyorum.. Sana, beni kiranlari degil, o kullarina karsi kirilan kalbimi sikayet ediyorum.. Beni kizdiranlari, öfkelendirenleri degil; o kullarina kizmami ve öfkelenmemi sikayet ediyorum.. Bana vefasizlik gösterenleri degil; onlarin vefasizligindan dolayi yikilisimi, alinganligimi ve sana dayanmiyor olusumu sikayet ediyorum.. Insanlarin beni yanlis anlamasini degil; yanlis anlamalari karsisinda, senin herseye sahit oldugunu unutarak, kalbimin burukluk ve hüzün icinde kalisini sikayet ediyorum.. Sana sevgiliyi sikayet etmiyorum Rabbim; sevgiliye alinan, affetmeyen, kirgin ve kizgin kalbimi sikayet ediyorum. Sana, sevgilinin cefasini hos karsilamayisimi sikayet ediyorum.. Askimi bozmaya calisan, asktan süphe eden aklimi sikayet ediyorum.. Besledigim ümitleri yikan insanlari degil, senin rahmetinden ümit kesen nefsimi sana sikayet ediyorum.. Aglayan gözlerimi, ürpermeyen kalbimi, kendi hatalarimi görmeyen nefsimi sikayet ediyorum.. Sana hasta kalbimi sikayet ediyorum ve beni benden almani ve kendinde kilmani diliyorum..