İki güzel insanın kaderi bir süre onları bir araya getirmiş beraber yolculuk edip, beraber konaklamış.Beraberce yiyip içip beraberce uyumuşlar. Gün gelmiş yollarını birleştiren kader bu sefer de önlerine ayrılık çıkarmış.İki arkadaş vedalaşıp helalleşirken biri diğerine sormuş: bunca zaman beraberdik kahrımı çektin. Hiç seni kırdım mı ya da bir eksiğimi yanlışımı,kusurumu gördün mü diye sormuş. Diğeri de: Yok Allah razı olsun çok iyi bir dosttun bir kusurunu görmedim.Ama şunu böyle değil de şöyle şöyle yapsan daha iyi olurdu. demiş kırmadan ve sormuş: peki ya sen benim hiç bir kusurumu gördün mü? diğeri cevap vermiş Görmedim… demiş Ben sana hiç KUSUR GÖRMEK İÇİN BAKMADIM Kİ…