Bakışındır Hayatın !..

İki derviş sohbet ederken şiir yollu birbirlerine nazîre ederler. Konu; Rızıktır. Biri şöyle der: “Gezdim Bağdat’ı Şam’ı / Buldum rızkımı arayı arayı ” Diğeri aynı ölçüde cevaplar: ” Niye gezdin Bağdat’ı Şam’ı / Bulurdu rızkın seni arayı arayı ”…Aramak gerektiğine iman eden; çalışıp çabalayacak, maddi-manevi rızkını diyar diyar gezerek elde edecek! Rızkım bana gelir diye iman eden; dönecek özüne, pınar özünden fışkıracak ve nasibi önünde hazır olacak!…Şu hadis-i kudsiyi hep düşünmüşümdür: “ Şayet Allah’a kurtlar kuşlar gibi tevekkül etseydiniz; O sizi kurtları kuşları rızıklandırdığı gibi rızıklandırırdı.”Köy hayatını ve ormanı bilirim. Kışın aç kaldığı için ölen serçe yada kurt görmedim, duymadım. Rızıkları her daim onlara ulaşıyor. Kurt-Kuş Tevekkülü ile kast edilen ne ola ki?…İnsan topluluklarının ekserisi dışarıda aramayı ve yoğun bir çabayı seçiyor. Belki de çoğunluğu Hakikatten perdeleyen yaklaşım da bu! Dışa dönüş ve uzakta aramanın verdiği kaygı, tedirginlik, endişe gibi duygular Teslimiyet ve Tevekkülü dinamitliyor!Birinci derviş gibi HİKMET penceresinden bakış kitlelere hakim zihniyet. İkincisi gibi KUDRET ufkundan seyir ise her halde nasip işi! Bana ikincisinin hali ile hadis-i kudside işaret edilen mana çok sırlı, çok düşünülesi geliyor…Hayat çizgimize bakıp bir iç muhasebe yapsak; yaşadıklarımızın kendi bakış açılarımızın ürünü olduğunu fark edeceğiz. Oluşturma Kuvvesi bakışımıza paralel seyrediyor!..Olumluyu da olumsuzu da açığa çıkaran; bakışımız,düşüncemiz!..KADER; bakışımıza göre KAZA adını alır desem çok mu ileri gitmiş olurum ?.. M.Doğramacı..