İmam-ı Azam Ebu Hanife, hasta yatağında son günlerini hatta son dakikalarını yaşıyormuş. Kapıdan içeri biri doktor üç kişi girmiş İmamı kontrol etmişler, doktor diğerlerine -Alın imamı dışarı çıkartın biraz hava alsın demiş. İmamı dışarı bahçeye çıkarmışlar,bahçe çok güzel, yemyeşil yapraklı binbir çeşit meyve ağaçları,cıvıl cıvıl kuşlar ve gürül gürül akan nehir. İmamı azam biraz kendine gelmiş. Bakmış ki az ileride rasulallah(s.a.v) ashabıyla sohbet ediyor yanlarına gitmiş ve selamun aleyküm demiş Rasulallah (s.a.v) ve ashabı imamın selamını almışlar. o anda imamı azam, ikindi namazını kılmadığını hatırlamış ve abdest almak için kollarını sıvamış. Bunu gören Resulallah(s.a.v). -Ya imam ne yapıyorsun demiş. İmamı azam -Ya Rasulallah ikindi namazını kılmadım, abdest alıp ilkindi namazını kılmam lazım demiş. Rasulallah (s.a.v). -Ya imam ikindi namazı dünyada kaldı demiş…. İmamın yanına gelen üç kişi, Azrail, Cebrail ve Mikail imiş. Allah’ın dostları ölüm anı geldiği zaman, cennetteki gidecekleri yerlerin güzelliğine baka kalırlarda ruhları çıkar gider haberleri olmaz. Alıntıdır…