benim neyim var niye böyleyim dört beş aydır kendimi eve kapadım canım evden çıkmak dahi istemiyor içimden hiç bir şey yapmak gelmiyo ne kimse evime gelsin ne ben gideyim kimseyle konuşmak dahi istemiyorum kendimi çok soyutladım insanlardan yatagımdan kalmak istemiyorum 12 aşşa kalmıyorum kalktığım an sinir sitres içindeyim ya eşime çatıyorum ya çocuklara bağırıyorum zaten normalde de sakin bir yapıya sahip deyilim ama bazen dozunu kaçırıyorum hep bir ves vese içindeyim hiç bir şeyde başarılı olamıyorum çok çabuk skılıyorum her şeyden bir şeye niyetlendim kesinle bi aksilik çıkar ve işim olmaz olsada çok ağır admlarlarla ilerler iki üç akşam biraz esmalardan çektim ve sabahları huzurlu mutlu sinirsiz bi haldaydim ama dördüncü sabah yine aynı uyanmaya başladım sinir sitres bi iyi hissediyorum kendimi bi kötü tabi bunları geçirmiş olduğum üzüntülü yıllarıma bağlıyorum 17 senelik evliyim 17 senedir hır gürle geçiyo kaynanamın yaptığı büyülermi desem evime katığı huzursuzluklarmı desem etrafımda ki kolu komşuma beni çok çirkin karalamalarınımı desem bi komşumla selamlaştınmı içimdeki ses kimbilir bu komşuya neler söylemiştir senin hakkında insanlara kendini acındırmakta ve inandırmaklta çok yetenekli bende kendi halimde sessiz biri olduğum ve anlatmıyorum insanlara kaynanamın yaptıklarını istemiyorum kimsenin gıybetini kırmaya yüzüme karşı hakaret ederdi aekamı döner gidersim budduası çok meşurdur oturup kalkıp beddua eder banada oğlunada gine karşılık vermezdim ben ona hep şunu söylerdim seni ALLAHA havale ediyorum ben senin hakkından gelemem ama RABBİM kırık kalplerden yanadır ben hem yetimim hem öksüzüm bir gün mutlaka yaptığın kötülüklerden dolayı ALLAH vericek senin cezanı diyorudum ama asla ona beddua atmedim beduasına karşılık ALLAHIM sana havale ediyorum sen gel hakkından diyodum hep ve buldu cezasını beş sene önce miyde kanseri oldu ve amalyatla miydeyi aldılar kalın bağırsagından yapay miyde yaptılar ve tedaviler sonucu kadın kanseri yendi kanserden önce hacı ****lardan çıkmazdı artık gezip tozmayı yapamadığı için o zehirli diliyle herkesi bana karşı zhirledi ve halende devam ediyo eşimin kardeşleri onun doldurşlarından dolayı gelmiyolar evimize ne bayram bilirler ne ramazan ne mbarek gün zır zop cahil insanlar yan yana oturuyoruz sırf onu görmemek için evden çıkmıyorum ne zaman çıksam kapıda yanında onun gibi vesat komşular resmen kazan kaynatıyorlar eşimdesen sürekli yalna konuşuyo çalıştığı parasını saklar üç kuruş alana kadar göbeğim çatlar hiç bocu bitmez ödiyorum der kapıya gelen giden alcaklılar gelir ve gelen kişilerin karşısına çıkmaz ben muhatap olmak zorunda mecburiyetinde kalırım elektirik ödemez su ödemez bi takst ödemez kavga yapmadıgım sürede bir lokma bişey almaz eve yoklukla geçen acılarla geçen koca bir on yadi sene ama artık yoruldum sıkıldım bnaldım yaşama sevincimi aldılar benden çünkü beni hep dışladılar ailesi karalamaya çalıştılar hep evimin duvarlarına o pis havanın adını anmıycam onun yağları sürülmüş tü löp löp o yapları tuğlanın deliklerine sıkıştırmışlardı evimdeki huzursuzluk hat safalara çkmıştı bilmiyorum halen o büyülerin kalıntılarınımı yaşıyorum yoksa yenilermi yapılıyo knuluyo evimin etrafından hiç eksik olmaz o hasta haliyle bile eşimi bazen şeytan gibi bazende maymun gibi görüyorum anı oda da yatmaz benimle yıllardır ne ne söylediysem fayda etmedi gerçi benimde işime geliyo benşmle uyumaması çünkü uyuyamıyorum oda bende bana afakanlar basıyo nefes alış verişleri dahi sinirimi zıplatıyo okadar sinirimi bozuyo çünkü yaklaşımları hep şeytani hep bi fitne vesatlık içinde kibri ondan önce gider herşiyi de bilir her şeye muhalefet aşırı konuş aynı anasına çekmiş bence çene kuvetli çeneyle işi bağlıyo buda beni çileden çıkarıyo bence insan olduğu davranmalı neyse çok uzattım ben sadece kısaca özetliycem bunlarını niye yazdım bilmiyorum gerçi napıcağımıda bilmiyorum