Merhaba arkadaşlar,yeni üye olDum doğru yere yazıp yazmadığımı bilemiyorum fakat bir sorunum var.Esasen olay 2009 yılına dayanıyor o zaman henuz daha bekar iken halamın müstakbel eşi bana yaklaşmaya çalışmıştı,uzun zaman etkissinden kurtulamadım bu durumun,ailemede söylemiştim (babam halalarım ve babannemle yasıyordum).Fakat bana inanmalarına rağmen halam gec yasında bir evlilik yapacağı ve bu insanı cok sevdiği için direnmelerine rağmen evlenmelerine engel olamadılar.Zamanla bende bu insanı affetmeye çalıştım,çalışmak zorunda kaldım cünkü ailem benden evvel affetti,onları ayıplamamanızı rica etmek durumundayım zira halamda bu ailede en az bnm kadar önem arzeder onlar için (bu arada bahsettiğim kişinin yası babamdan dahi büyük,halam 46 yasında evlenmişti…)ve su zamana kadar bana bir baska yanlışını da görmemiştim.hep ezilirdi bu durumdan,seytana uydum oysa o bnm kızım gibi diyordu.Bu süreç içerisinde bende evlendim ve anne oldum 1,5 yasında bebeğim var.durumumuzun bozulmasından dolayı babannemin evine yerleştik halamlara komşu olduk ve bu insan aynı hareketi tekrarladı…bana tekrar yaklaşmaya çalıştı ve tekrar engellendi tarafımdan..Bunu aileme yahut eşime söylemem ne yazık ki çare değil…cünkü sonucu kötü yerlere varabilir,eşim açısından…Halam annem gibidir onuda cok seviyorum fakat bu adama karsı adı konulamaz bir tavır içerisinde…Ne yapsa kabulü…Sanki hipnotize olmuş gibi…Babamı da gecen sene kaybettim zaten yasasaydı yinede anlatamazdım o zamanda saklamıştık ondan…beni yadırgamayın fakat ben büyü bile düşünür oldum…ayırma yahut can yakma değil…sadece uzak dursun benden…Cünkü ayrı evimiz olmadığı için ve komsu olduuğumuz için halamda beni ve bebeğimi cok sevdiği için sürekli bir arada olmak durumundayız…İncitmeden,kırmadan önerilerinizi ve yardımlarınızı bekliyorum…tesekkür ederim…