Oncelikle, anlattiginiz bu hikaye dogrudur. Hatta orada `Sen alemlerin rabbi olan Allah ile nasil konusursun?` sorusunu soran zat, Hz. Musa a.s`dir. En dogrusunu Allah bilir.
Allah korkusuna gelince; O`nu en iyi taniyan zat Hz. Muhammed (sav) efendimizdir. Bir cok hadisinde belirtmistir `Aranizda Allah`tan en cok korkaniniz benim.` Yani bu hadisten anlayabiliriz ki, Allah korkusu kotu bir sey degil tam aksine olmasi gereken bir seydir. Ancak nasil bir korku?
Elbet ki aslandan, kaplandan, insandan, cinden ve benzeri seylerden korktugumuz gibi Allah`tan korkarsak kufre gireriz. Oysaki bunlarin hic birinden korkmayip yalnizca Allah`tan korkmamiz gerekir.
Kutsi hadislerin birinde Allah Teala soyle buyurur: `Ben kulumun zanni uzereyim. O beni nasil bilirse ben ona oyle muamele ederim.`
Bu kutsi hadisten anlayabiliriz ki, dusunce yapimiz ve fikirlerimiz Allah`a olan yakinligimizi belirler. Oyleyse Allah`i dusundugunde, Allah`i andiginda korkan bir kisi; Allah`i korkulacak bir varlik olarak gorur ve dolayisiyla bu kufurdur.
Oysaki Allah`i andigimizda icimiz huzur, hasyet, sevgi, ask, iman ile dolmalidir. Ancak bu da Allah`tan korkmamak diye bir sey degildir. Allah`i dusunen bir musluman korku ve sevgi ikilisini duymalidir. Bir musluman surekli gecmiste yaptigi gunahlarini, kusurlarini, hatalarini dusunmeli ve bunlar icin aglamali, Allah`tan bagislanma dilemeli ve kimsenin fayda vermeyecegi korkunc kiyamet gunundeki cetin hesabi dusunerek korkmalidir. Yani kisinin korkmasi gereken alemlerin rabbi olan Allah degildir. Gunahlarini gorup bunun hesabindan korkmalidir. Ancak tek hesap gorucu olan Allah Teala oldugundan dolayi bunun adi Allah korkusudur. Iste insanlarin Allah korkusu ile ilgili ayirt edemedikleri en onemli gercek budur. Yalniz Allah`i dusundugunde icini korku kapliyorsa kufur icindesin. Ancak gunahlarini dusunup hesap gorucu olan Allah Tealanin adaletinden ve cetin azabindan korkarsan iste o zaman rahmet uzeresin. Gunahlarin bagislanir. Peygamber efendimiz yine bir cok hadisinde ummetine gunahlarini sik sik hatirlamayi, bu gunahlar icin samimiyetle pisman olup kalpten tevbe etmeyi ve goz yasi dokmeyi emretmistir. Bu da onemli bir ibadettir. Adi tevbe ve istigfardir. Bir kul bunu yapinca yuklenmis oldugu gunahlari adeta kusar ve bagislanir. Allah o kulunu diledigi kadar bagislar. Iste bu ibadet Allah korkusu ile yapilir. Yani Allah korkusu, kendi yaptigin gunahlarin, uzerindeki kul haklarin yuzunden sana gosterilecek olan hesap gorucu Allah`tan korkmaktir.
Allah`a yaklasmanin sonsuz yollari vardir. Bunlardan en ustunu O`nun kudretini seyrederek yaklasmaktir. Ondan sonraki ustunu O`nun sevgisi, askidir. Ondan sonraki ustunu de Allah korkusudur. Bir kul gunahlarini hatirlayip Allah`tan hakkiyla korkar ve tevbe ederse O`na hic yaklasamadigi kadar hizla yaklasir. Sonra kalbine Allah askini yerlestirir ve bu askin etrafindaki tum seytani vesveseleri temizleyebilirse Hak`ka kavusur. En son O`nun kudretini taniyan kul cennette alemlerin rabbinin nur cemalini hakkiyla seyreder.