Iyi aksamlar arkadaşlar.
Bir kac dusuncem var bana yardim edebilirmisiniz. Önceden sormustum esim sesimi duydunda cok öfkeleniyor diye. Ve yeni turkiyeden Eve geldik. Cok sukur fazla kavgamiz olmadi. Icim darlandinda hata nerdeyse hep Ya Vedud zikretim ve cok faydasini gördum. Esim öfkeleniyordu Ama hemen geciyordu. Son 3 gun aramiz cok duzeldi. Ama hic oturup konusamadik doğru düzgün. Korkdum kavga olur diye.
Burda okumustum eğer hayirlisi deyilse kendim asik olurum diye… su an icim buruk uzgunum esimi özluyorum..
Esim olmasina ragmen hayirlisi deyilmi yoksa eski hislerimiz geri dönuyor diyemi böyle his ediyorum…
Her icim darlandinda Ya vedud diyorum ve icim rahatliyor….
Öbur sorun esim benim arkamda durmuyor… benim onu ölumune kadar destekleyip arkasinda durdum gibi o benim Yanimda olmuyor ve Bu nedenle onun bazi “akraba” beni kendi evimde misafirmisim muamelesi yapiyor…
Cok klişe bir sorun Ama Ben istemiyorum onlardan vaz gecsin sadece benim Yanimda oldunu göstersin kimse beni onun Yaninda aşalamasin istiyorum…..
Kafam karisik konuyu onla nasil acarim bilmiyorum… yine kavga istemiyorum sadece saygi. Sirtimi yasliyacak dağ gibi esim olsun istiyorum….
Ne yapsam?