ateş ve suyun aşkı ates bir gun görmus suyu yuce daglarin ardinda sevdalanmisonun deli dalgalarina…hircin hircin kayalara vurusuna, yuregindeki duruluga…demiski suya;gel sevdalim ol hayatima anlam veren mucizem ol, su dayanamamis atesin gözlerindeki sicakliga al demis yuregim sana armagan…sonra, sarilmis atesle su birbirlerine sikica kopmamacasina…zamanla su buhar ates kul olmaya baslamis… ya aski yok olacakmis yada kendisi…bastan alinlarina yazilan kaderide yuregindeki aci kederide alip gitmis uzak diyarlara su…ates kizmis yakmais ormanlari…aramis suyu gunler, geceler, diyarlar boyu…birgun gelmis suya varmis yolu…bakmis o duru gözlerine suyun biraz hircin ve biraz kirgin…ve o an anlamis askin bazen gitmek oldugunu ama gitmenin yitirmek olmadigini..o gunden sonra ates sudan, su atesten kacar olmus…atesin yuregini sadece SU,suyun yuregini sadece ATEŞ alir olmus…ALINTI
