Meditasyon, kısaca nefesimizi izleyip anda kalmamızı sağlayan bir uygulamadır. Sanıldığının aksine çok basit bir uygulamadır ve düzenli olarak yapılması büyük önem taşımaktadır. Günde 10 ila 30 dakika arası meditasyon yapan bireylerde psikolojik olarak iyileşmeler görülmüştür. Ayrıca uyku düzeni ve ruh sağlığı açısından büyük önem taşır. Farkındalığa ulaşmamızı sağlayan ilk temel eğitimdir. Meditasyonun amacı öze yani evrensel bilince ulaşmaktır. Meditasyon esnasında beynimiz uyku ya da hipnoz halindekinden daha farklı bir şekilde alfa ve teta dalgaları yaymaktadır. Beta dalgaları ise yalnızca beyin aktif olduğu zaman yayılırlar. Alfa dalgaları genellikle uyku ile uyanıklık arasında tam dinlenme halinde ortaya çıkar. Meditasyon Nasıl Yapılır? Rahat, dik ve dengeli bir şekilde oturulmalıdır. Meditasyon esnasında omurganın dik olması başarılı bir uygulama için önemlidir. Daha sonra düzenli ve heyecansız bir solunum sağlamaya çalışırız. Konsantre olacağımız bir nesne seçeriz. Bu nesne çiçek olabilir. Mum alevine bakarak da meditasyon çalışmaları yapanlar hızlı şekilde başarıyı sağlamışlardır. Meditasyon yapılacak yer mümkün olduğu kadar sessiz ve rahatsız olmayacağınız bir ortamda olmalıdır. Unutmayın amacımız “kendimizi izlememizdir.” Bunlara ek olarak bol kıyafetler giyilmesi, banyo yapmak, dişlerimizi ve burnumuzu temizlemek, idrar torbamızı ve bağırsaklarımızı temizlemek ve boşaltım faaliyetlerini tamamlamak gibi gevşemeyi sağlayacak tüm faaliyetler başarılı bir meditasyona yardımcı olur. Meditasyon esnasında mümkünse dilin ucu damağa değmemeli dil ağızda düz yatmalıdır. Dil üst veya alt dişlerin arkasına değebilir. Yine de dilinizi en uygun ve en rahat biçimde nasıl hissediyorsanız öyle konumlandırın. Meditasyon iki şekilde gerçekleştirilebilir ; -Nesne yardımı ile -Sadece nefes izleme uygulamaları ile derin meditasyonNesne Yardımı ile Meditasyon Nesne yardımı ile meditasyon daha basittir. Seçilen nesneye gözleriniz yarı açık şekilde odaklanarak bakmak ve 5 dakika kadar sonra gözlerinizi kapatıp baktığınız nesneyi gözünüzde canlandırmaya çalışmanız gerekmektedir. Bir örnek verecek olursak, mum alevine bir süre baktınız. Gözlerinizi kapadığınızda hala mum alevinin görüntüsü devam edecektir. Bu bazen gece yolda giderken sokak lambalarına baktıktan sonra başımızı başka yere çevirdiğimizde halen lambayı görmemiz gibidir. Mum alevini gözlerimizi kapadığımızda görmeye devam ediyoruz demiştik. Aleve çeşitli şekiller vererek zihnimizi buna konsantre etmeye çalışmalıyız. Alev bir kuş olur uçmaya başlar sonra bir ağaca konar sonra tekrar havalanır gibi. İşte bu imajinasyon çalışması ile meditasyona geçiş sağlanır. Bir başka nesne yöntemi ile meditasyon çalışması için “Yansıma meditasyonu uygulamalarını” örnek verebiliriz. Bu uygulama için tam karanlık bir ortam uygun değildir. Cam veya yansımaya sahip bir nesneye odaklanırız. Örneğin cam bir çay bardağını önümüze koyalım. Gözlerimiz yarı kapalı halde kısık bir şekilde bardağın bir noktasına odaklanırız. Bu odaklandığımız nokta ortamdaki ışığın yansıdığı mesela lambanın şeklinin görüldüğü beyaz küçük bir noktadır. Ortamdaki ışık tek o noktadan yansır. Rahat bir şekilde bunu görebiliriz. O noktaya odaklanırız ve dik bir şekilde oturarak rahatlamaya çalışırız. 10 dakika kadar bu uygulama gerçekleştirilir. Daha sonra etraf bulutlanmaya başlayacak ve görüntü algınızda değişimler olacaktır. Yansıma uygulamasının diğer nesne uygulamasından farkı gözlerimizi kapatma süremizin olmaması bunun yerine gözlerimizin kendiliğinden kapanmasıdır. İçte bir çekilme ve enerji akışı hissedilecektir. (Merkezlenme). Meditasyonda Nefes Ve Konsantrasyon Meditasyon esnasında grip değilseniz burnunuzdan nefes alıp vermeniz daha doğrudur. Her soluk alışta diyafram yükselmeli ve karından nefes alınmalıdır. Nefes verişte ise diyafram inmelidir. Meditasyona başlarken sessiz, yumuşak ve yavaş soluk alınmalıdır. Meditasyon derinleştikçe nefes alıp verişler kendiliğinden yavaşlayacak ve düzene girecektir. Meditasyon nesnesine bakıldığında onu duymaya ve görmeye aynı anda çalışın. Sabırla konsantrasyon yenilenmelidir. Dikkat zamanla artacaktır. Dikkat dağılırsa yeniden odaklanılmalıdır. Aslında buradaki amaç “bir olma” kavramının yakalanmasıdır. Farkındalık, bilincin derinliklerine inildikçe kendi dışındaki varlıklarla bütünleştiğini kavrar. Bilen ve bilinen arasındaki mesafe ortadan kalkar. Yalnızca biliş vardır. Bilen, bilinen ve bilme işlemi tek bir oluş haline gelir. Budistler buna “samadhi” demektedir. Fotoğraf makinesindeki odaklanma mekanizması ile durum aynıdır. Konsantrasyon bozulduğunda sakin bir şekilde acele etmeden tekrar odaklanılmalıdır. Tepkisizlik muhafaza edilmelidir. Düşünceleri izlerken onları konular olarak değil sadece “düşünce işte ne olacak” şeklinde izlemek doğru olandır. Düşünce paketini açarsanız ve hatırlama başlarsa konsantrasyon büyük ölçüde zarar görür. Düşünceyi yargısız bir şekilde izlemek önemlidir. İyi veya kötü düşünce olarak değil sadece düşünce olarak izlemeliyiz. Hiçbir şekilde düşünceler engellenmeye çalışılmamalıdır. Düşüncelerin gelmesi çok faydalıdır ve bilinçaltımızın temizlendiğinin işaretidir. Düşüncelere gülümseyip onlara teşekkür etmeliyiz. (Düşünceleri izleme uygulamaları ilerde detaylıca anlatılacaktır.) Nefes Uygulamaları ile derin meditasyon Meditasyonla çakralarımızda harekete geçirilen güç hinduizmde kundalini enerjisi ya da yılan enerjisi olarak adlandırılır. Sufizm de buna “kalp gözünün açılması” (kalp çakrasının faaliyeti) denilmektedir. -Gürültü, ışık ve sesten uzak karanlık bir ortam seçin. -Dik ve rahat şekilde hareketsizce oturun. Önceki uygulamada anlatılan hazırlık uygulamalarını yapın.-Düzenli olarak burun deliklerinizden nefesi aşağı karnınıza doğru soluyun.-Nefes alırken “ İçinize sonsuz bir ışığın dolduğunu hissedin”, Nefes verirken içinize dolan bu sonsuz ışığın tüm bedeninize dağıldığını hissedin.-Kendinize “benden içeri bene ulaşıyorum” (ışığın dolduğu ve biriktiği yer) telkinini verin. (Sufizimde çeşitli zikirler telaffuz edilir, hinduizmde çeşitli mantralar söylenir)Gözlerimizi kapatıp rahat bir şekilde oturduk. Burnumuzdan ilk nefesi aldığımızda (1. adım) içimize ışık doluyor hissini yaşıyoruz. Daha sonra bir an duraklıyoruz (2. adım). Nefesimizi veriyoruz yavaş ve sakin bir şekilde. Işık tüm bedenimize yayılıyor (3. Adım). Nefesimizi verdikten sonra bedenimizin o ışığı emmesini bekliyoruz (4. adım). Bu uygulamayı bu 4 adımda belirgin şekilde gerçekleştirmeliyiz. İlk olarak 5, sonra 15-20 dakikalık solunum konsantrasyonu çalışmaları yapılmalıdır. 4. Adımdan sonra enerjinin bedenimiz tarafından emildiğini hissederken telkini veriyoruz. “Ben kimim” . Ve bekleme sürecinde yeniden nefes almadan içimizden cevabın gelmesini bekliyoruz. Bu uygulama aylarca aksatılmadan gerçekleştirilmeli ve hayatımızın bir paçası haline getirilmelidir. Nefes verdikten sonraki süreç yani 4. Adım uzun tutulmalıdır ve telkinler o esnada verilmelidir. “ben kimim , ben neyim , benden içeri bene ulaşıyorum” vb. telkinler ile öz bilince ulaşılmaya çalışılır ve cevaplar içimizden verilir. Ne zamanki nefesin zaten “kendiniz” olduğunu hissettiniz işte o zaman meditasyonun en derin aşaması sağlanmış olur.Bu uygulama sezgilerimizi dizginlemek ve egonun gürültü ve karmaşıklığının ardına ulaşmak amacı ile yapılır. Amacımız egoyu yok etmek değildir. Sadece onun arkasına geçmektir. Ego istesek de yok edemeyeceğimiz bir mekanizmadır. “Ben kimim, ben neyim” telkini ile başlanması doğru olandır. Beden bakımından ondan uzağız amma; Cansız bedensiz ikimiz de bir nuruz;İster O’nu gör, ister beni…Ey arayan kişi! Ben O’yum, O da ben (Alıntıdır)(Şems-i Tebrizi)