Arkadaşlar daha önce de kızımın rüyamda öldüğünü görmüştür.Bu seferki çok kötü. Rüya değil kabus. Rüyamda kızımın kaçırıldığını gördüm. Ama kimin kaçırdığını bilmiyorum. Bunun için hocaya falan da gidiyorum babamla beraber ama kadın beni duymuyor bile. Evi falan gözmün ününde sanki rahmetli annanemin vinin aynısı.Sonra ağlıyorum sürekli. Hatta rüyamda çektiğim acıyı şu anda bile kalbimde hissdiyorum.Ve hep keşke kızım ölseydi de en azından acı çekmediğinden emin olurdum. Şimdi kimin elinde ve kimbilir kızımın canını ne kadar yakıyorlardır diye kahroluyorum. Keşke cesedini görsem diye buna bile razı oluyorum. Kızım aç mı susuz mu canını yakıyorlar mı napıyorlar kızıma diye. Sonra epey bir dolandıktan sonra bir bahçe içinde kara çok çirkin bir kadını görüyorum bahçede. Kocaman ayçiçeğine benzeyen şeylerin açılıyor. Arasında kızımı görüyorum. Kucağında bebeğiyle saklanmış o bitkilerin arasına. AÇılınca ortaya çıkıyor. Ve uyanıyorum. Tam uyanınca sabah ezanı okunuyordu.Çok korkuyorum. Kızıma birşey mi olacak diye. Çünkü daha önce de dediğim gibi öldüğünü görmüştüm. Öyle büyük bir acı var ki kalbimde ruhumda şu anda. Sanki bütün o olanları yaşamışım gibi.