Adamın biri bir gece rüya görmüş,rüyasında upuzun bir kumsal boyunca Tanrı ile yürüyorlarmış.Onlar yürürlerken karşılarındaki gökyüzünden bir film şeridi gibi,adamın hayatından sahneler geçiyormuş.
Kumsal adamın hayat yoluymuş sanki …Adam kumda iki çift ayak izi kaldığına dikkat etmiş.Bir çift kendisinin, bir çift Tanrının.Hayatın son sahnesi de gökyüzünden geçip gittikten sonra adam dönüp,kumdaki boydan boya ayak izlerine bir daha bakmış ve birden bir şey dikkatini çekmiş.Hayat yolunun pek çok bölümümde kumda sadece bir çift ayak izi varmış ve adam dehşet içinde fark etmiş ki,ayak izlerinin teke indiği dönemler,hayatının en kötü,en acı anları…
Bu keşfi onu fena halde rahatsız etmiş ve Tanrı’ya sormaya karar vermiş.”Tanrım eğer sana inanırsam,senin yolunda gidersem her zaman yanımda olacağını,her zaman yanı başımda yürüyeceğini söylemiştin.Oysa hayat yoluma bakıyorum,en zor ,en kötü,en acı anlarımda sadece bir çift ayak izi görüyorum kumda…Anlamıyorum Tanrım,anlamıyorum.hayatımın kolay günlerinde yanımda yürüyorsun da Sana en muhtaç olduğum anlarda beni niye terk ediyorsun.?”
Tanrı gülümseyerek cevap vermiş: “Ben seni çok sevdim ve hiç terk etmedim.Evet,hayat yolunda zorlu sınav günlerinde,yani en acılı,en kötü anlarında kumda hep bir çift ayak izi gördün.Ama dikkat et,ayak izleri teke indiğinde derinleşiyor.Çünkü o sıralar ben seni kucağımda taşıyordum.”
