Tebbet yedâ eb-i Lehebin ve tebbe mâ agnâ anhü mâlühü ve mâ keseb seyaslâ nâren zâte lehebin vemre’etüh hammale’t-el hatab fi cidihâ hablün min mesed.
Ebu Leheb’in iki eli kurusun. Kendisi de kurudu gitti. Ona ne malı ne kazancı yaramadı. O da, gerdanında bükülmüş bir ip olduğu halde odun hammalı olarak karısı ile birlikte alevli bir ateşe atılacaklar. »
Duası Kabul Olanlardan Kılsın Bizi Rabbim ..