Ben kendimi çok yorgun, çaresiz ve kullanılmış hissediyorum. İki sene önce birisi ile tanıştım. Öncelikle evli olduğunu bilmiyordum. Iş ışte geçtikten sonra öğrendim evli ve çocukları olduğunu. Ayrılmak istedim. Uzaklaştım ama beni icraat bırakmadı. Hicbosan demedi ona. Surekli evine git. Çocuklarına git dedim. Ama ama neredeyse iki yılın her günü beni görmeden evine gitmiyordu. Sonra nikahkimsin dedi bana. Ailesi ogrendi. Evini terk etti. Babası bizi tehdit etmeye başladı. Tüm ailesibenimustu e gelmeye başladı. Mahkeme ye git ek istedi. Boşanmak için her seferi de engel oldum. Sonra kendi aramızda yüzük taktik. Nikah kiydik. Esi evden atti. beni isimden attirdilar. Baska ile tasinmak zorunda kaldim.Birlikte kalmaya başladık. Tam bosanma davası açmak üzereydi ki birdenbire ben evdekilere bi bakayım dedi ve gitti. Şimdi hergunmesaj atıyor seni seviyorum beni bekle diyor ama 1 aydır görmüyorum, gelmiyor aramıyor. Seni için gittim diyor. Seni unutmuşlar eki isimlerine don diye. Diyor, ama uzaklaştı benden. Soğudu. Esi her gün arayıp. Noldu. Yalnız kaldın lste diyor. Ben adımın çıktığına mi yanayım, onun gittiğine mi yanayım. Isimden olduğuma mi yanayım,, sevgisiz kadınım mi yanayım, surekli git demiştim ona. Hiç kal dememistim. Zorla hayatıma girdi. Ailemden beni istedi ve birdenbire gitti. Ne yapacağım ben şimdi? Günü aha gir ek istemiyorum ama nasil benden soyguncular ise benden onlardan soğutmak istiyorum. Biliyorumbeni sorgulayacak, yargilayacaksiniz. Ama olan oldu bi kere. Ben onu hala çok seviyorum. 1 aydır yemiyorum içiyorum uyuyorum. Kafayı siyirmak üzereyim. ben onu icin her seye gogus gerdim. Ailemden, arkadaslarimdan, isimden oldum. Beni bu noktaya getirdikten sonra geri dönmesine ve hiç birşey olma iş gibi hayatını yaşamasına tahammül edemiyorum.