Başlıktan da anlaşılacağı üzere ben bir deliyim ya da en azından ben kendimi öyle hissediyorum.Eskiden düşüncelerim sadece kafamın içinde dolaşırdı ama artık duvarların arasında dolaşıyor ; sigara dumanlarıyla beraber..Artık geceleri herkes uyuduğunda, kalbim biraz olsun bulduğunda ; karanlık ve sessizlik içinde,düşüncelerimi dışa vuruyorum.Hayalimdeki karakterleri karşıma oturtup onlarla konuşuyorum.İnsanın en sadık dostu kimdir bilir misiniz ? Ben biliyorum artık hayatta öğrendiğim bir şey var ki oda dost bildiğin insanların gerçekten senden alacak bir şeyleri kalmadığında seni bırakıp gitmeleridir ve ben nereye gidersem gideyim dünyanın öbür ucuna da gitsem beni yalnız bırakmayan tek şey ; kafamdaki sorular ve düşüncelerimdi.Sahibine köpek gibi sadık bir hizmetkar..İnsanları anlamak çok güç ! Neden düşünebilen ve hayatı tüm çıplaklığı ile görüp hayattan nefret edenleri toplumdan dışlayıp deli diye çağırırlar ki ? Ya normal olan bensem ve deli olan onlar ise ? Kendimi fakirler ve ezilenler için ağıt yakan ve şiirler yazan jan prover gibi hissediyorum. Karşı gelmek ve bir şeyler yapmak istiyorum ama daha kendimi topluma bile kabul ettirememişken ve hayatın anlam karmaşası içinde kendimle boğuşurken bunu nasıl başarabilirim ?Kötülükten nefret ediyorum ! Onu yaratan tanrıdan da.. İnsanlar neden kendini topluma kabul ettirmek uğruna özlerinden vazgeçip; olmadık rollere bürünüp , farklı farklı maskeler takıyorlar.Oysa herkes ilinik bakımdan aynıdır.Hepimiz insanız hayvanlaşmış derece belkide bir hayvandan daha aşağılık olanlar hariç ! Halbuki kafalarını kestiğimiz hepsi tek olacaklar herhangi bir özsel niteliği olmayacak baktığımızda sadece bir insan diyebileceğiz.O zaman yüzlerin ne önemi var ? Dünyada bir insan acı çekerken ve sefalet içindeyken nasıl bir diğeri rahat ve sefa içinde yaşayabiliyor ? Ben sizin aynadaki suretinizim ; Güldüğünüz de güler ağladığınız da ağlarım ve gittiğinizde de giderim.Karşımdaki neyse bende oyum..Hepimiz birbirimizden suretlerinden ibaretken neden farklıymış gibi davranmakta ısrar ediyoruz ki ? KAHROLASI ŞEYTAN !Anneme tanrının olmadığını bilseydin ne yapardın diye sordum.(Hİddetlenerek)-Bilgisayar sana yaramıyor sanırım satanist satanist sitelere giriyorsun demi sen.tanrı yoksa sen nasıl çıktın düdük dedi gülerek.(Annem biraz şakacıdır konuşurken laf vurmak istiyorsa şakayla karışık söyler ki beklenmediği bir tepkiyle karşılaşmasın.)Bu laflarından ötürü onu küçümsemeyin lütfen cahildir biraz kendisi babamda öyle ! Anadolu’nun saf ve temiz cahillerinden ailesi ne öğretirse onu kutsal bilmişlerden, sorgulayamayanlardan ! Çocukları için ölür annem.. -Bunca yıl sefalet içinde sizi büyüttükten sonra acaba ekmeğinizi yermiyim diye söylenir durur..Çok inançlı bir insandır.Bunca yıl tüm acılara dayanmış,beni büyütmüş ve çektiklerin karşılığını diğer tarafta göreceğine inanır.Ben dinlerin tanrılarına inanmayan biriyim.Var olduğunu bilsem de ona baş kaldırıyorum.Tanrı dürüstleri sever ! Sırf annem üzülmesin diye senelerdir cuma namazlarına giderim… Onu o kadar çok seviyorum işte. Bir gün bir şairin şiirinde kendimi buldum ve onu bir kağıda yazıp masamın üstüne koydum.Annem bunu görüp okumuş karşıma çıktı gözlerinde iki damla yaş..-Allah senin kadar iyi bir çocuğu yakamaz.Sende tüm insanları tek tek sevebilecek kadar büyük bir kalp görüyorum.Eğer seni yakacak ise beni de yakmalı ! evet inançlı biriyim ibadetlerimi yapıyorum ve ölene kadarda yapacağım fakat sensiz cenneti de cehennemi de istemiyorum.Senin aklından şüphe duyduğum için kendimden utanıyorum.Beni affet diyerek sarıldı hıçkıra hıçkıra ağlayarak.Sanki o an zaman durdu ve gördüğüm bir rüyaydı.Senelerdir ağlamayan bende hüngür hüngür ağlamaya başladım,annesinin karnından dünyaya gelen yeni doğmuş bir bebek gibi anlamsız ve kaygısızca !Çok yorgunum,Kullandığım ilaçlar yüzünden günün çoğu vaktini uyuyarak geçiriyorum.Sizlere şiiri de yazıp uyumam gerek.Sizleri seviyorum bir nebzede olsa hayatı anlamak için düşünebilen herkesi annemi sevdiğin kadar seviyorum.Tanrı varsa ki olduğuna inanıyorum siz ve gelmiş geçmiş tüm insanlık için cehennemde yanmayı tanrıdan diliyorum ve istiyorum.Umarım tanrı beni duyar.Tanrı dürüstleri sever.ACI ÇEKENE SAYGItanrı’yla aynı fikirde değilimintihar edenlerincehenneme gideceği konusunda.kainatın yaratılışınakatılmaktan bıktığında ruhum,intihar edeceğim ben dedenenmemiş bir yolla.nerdeyse bütün akıllı kalplerintihar edip yürü git çekmiş yeryüzüne.ben ateist değilim, babasıymış gibitanrı’ya küsen bir çocuğum.eğer tanrı intihar edenleri ve nietzsche’yicehenneme gönderirsecehennemde yanmayı tercih ederim ben de,tanrı dürüstlüğü sever.tanrı’nın hayal gücünü beğenmiyorum.ben tanrı olsampeygamberler göndermezdirekt konuşurdum insanlarla.ben tanrı olsamhitler’i iyi kalpli bir yahudi olmakla cezalandırırdım,yahut yetenekli bir yazar yapardım onu.içindeki kötülüğü insanlara değiltuvallere boşaltırdıben tanrı olsamdevletler yok olurgül kokulu bireyler var olurdu sadece,atlar çılgın zamanlar koşardı.ben tanrı olsamdüşünce gücüyle herkesinistediği karakter olmasını sağlardım,dünya bir şiirinyaratılım sürecine dönüşürdü böylece.ben tanrı olsam intihar ederdiminsanlarla birlikteacı çekmeyi öğrenemediğim için.Cesar Mendoza
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.